Hüseyin Celep Şiirleri - Şair Hüseyin Celep

Karanlıkken dünyam zifiri geceden
Hücre hücre hasretimde sen vardın
Allah yine araladı kapısını muştunun
Bundan böyle hayatımda sen varsın

Baktığım her yerde, attığım her adımda

Yatmam gecede ki kalksam seherde
Uyanık o saat,ne varsa yerde
Ben de uyurdum düşmeden bu derde
Derdin manasını bildin mi dostum

Çokça yürüdüm, çok alamet gördüm

Hak Taala var etmiş bunca nesneyi
Kullar şekilden şekle soksun diye
Gören göz görür, onlarda her şeyi
Cahil çıkar yoldan, sen yoksun diye

Katlanır gönül bir zalim talihe
Sabidir törpüsü yürek üstünde
Can çekilir yılanı düşer kuru dalın
Zehri kılcallarına iner sevdamın

Nimetlikten çıkmış nimetleri kaldırmıyor midem,anla

sevda dediğin hesapsız
hem de kitapsızdır! bitanem
yalnızca sevmek ve beklemek
çünkü sevgi en kutsal emek

gönülden, yürekten sever

-latife-

ver otunu sürünün, gelsin ardın sıra
anlamıyor ki çoban mısın,kasap mısın
sonra kır kemiklerini,satırı vura vura
herkes böyle yapıyor,adam,sen salak mısın

Elleri koynunda ağlıyor zaman,
Gömülü umutların toprağında.
Bugününü dünden yitiren insan,
Çocuktur yaşadığı her çağında.

Yetiştirip bin bir,emekle bağban,

A ğ l ı y o r u m.
Ağlıyorum ardı sıra,
İmkânsız sevdamın.
P e r v a n e s i d i r,
Yüreklerinin kan atları,
Kafdağı yolculuğunda,

Allah rahmet etsin,yiğit Mehmedim
Hainlere lanet,şehit Mehmedim
Şehitler ölmez ki,sen de ölmedin
Milletin kalbinde,yaşayacaksın

Dağlarımızdadır, ayak izlerin

(türkü)

mühür gözlüm seni benden
ayıranlar helak olsun
ruhum uçtu sağken tenden
uçuranlar haktan bulsun