Hüseyin Celep Şiirleri - Şair Hüseyin Celep

Oy benim vefalım,gözleri çimenim
Bu ne tesadüf düşürdün hayretlere beni
Neredeydin dostluğuna susadığım benim
Bir merhem sür öldürmeden bu yara beni

Hayat kısa olsa da dünya küçüldüğünden

İşimi kapattım,
Arabamı sattım.
İnsan içine,
Karışacaktım.

İnsan bulamadım...!

Ah aşk,sen temiz yüreklerin hilebaz tuzağı
Sahtesin sevda çölünde, aptalların serabı

Ilık bir güneşsin ki layık olmayana doğan
Kıymet bilmeze esen meltem,püsküllü yalan

sevda,
bir kelebek
ömrü sabaha dek
düşülmez bilerek
sevdalı,şaşkın ördek...
geri geri yüzdüren kürek, sevda

Şiddetle gelmişti, dört yandan vurgun,
Hem bıkkındı millet, hem de çok yorgun.
Kimi gafletteydi, kimisi dargın,
Bir sen uyanıktın, bir sen Atatürk.

İstanbul’dan kalktın, Samsun’a vardın,

Benim, bilgi ağacım,
Başımda tacım.
Sana muhtacım,
Canım öğretmenim.

Okulda, okul dışında,

Düştüm bir kara sevdaya
Ruhum sancılarda anne
Amin diyenim yok bu duaya
Aklım,mantığım firarda anne

Saklıydım, yasaklıyım şimdi de

Hey gidi Akdeniz,
Yaz mevsimin,pek yaman.
Haşmetin, dokuz aya ferman.
Beş on gün, kaçıp işten,
Koşarken sana, uçarız sevinçten.
Teselli kapısı, ana kucağısın.

Bir ayrılık türküsünün,ritmini vururdu,
Göğsüne sığınmış,yüreğin.
Masumiyetin, hüznüyle uçuşurdu,
Hazan yaprakları ve gözlerin.

Ey gönlüm,

(türkü)

Dünyamı yıksa da ruhumdaki deprem
Elimde değil yar yar seni sevmemek
Sensiz nefes alamam sendedir çarem
Elimde değil yar yar seni sevmemek