Hüseyin Celep Şiirleri - Şair Hüseyin Celep

an gelir ayrılık olur
çekerim ben acımı
gün gelir dargınlık olur
yine de sende bulurum ilacımı

Bana insanlık dersi vermeye kalkma!
Bu insanları bin yıl, ben sevdim.
Ve böyle baktım,her renkten halkıma.
İnsanlığa,insanlığı ben öğrettim.

Çünkü sevgiyle yürüdü her işim.

Ne kadar çok hayal etmiştim
Yıllarca hasretine yandı gönlüm
Sen ki şarkım, türküm, her şiirim
İçimde yılların bezediği gülüm

Şimdi bir göründün,bir yittin

AB(D) ihanet vatana,
Azınlık diyor atana,
Tükür, vatan toprağını,
Kanun çıkarıp satana.

.................. Hüseyin Celep

Yirmi yedi Aralık’ta,
Atam geldi, Ankara’ya.
Ülkem kalmış, karanlıkta,
Merhem oldu, her yaraya.

Atam, Ankara’da durdu,

Aşk,
Ayrılıkla beslenir,
Engellerle büyür,
İmkansızlıkla,
Karasevda olur,
Vuslat ile ölür.

Cüretim yok, sana yalvarmak için,
Kapandı dimağım, sustu fikrim.
Yolundan beni, gaflet ayırmasın,
Acizim Allah’ım, acizim.

Her emrinde, bir hikmet varmış.

geçmişte ne yaşadımsa yaşadım
ne övüncüm var,ne de pişmanlığım
günler,o gün,bu gün akıp gidiyor
hayatın her kesiti ayrı bir adım

kıymetli olan geçmişim değil

Kar yağar Kuşakkaya'nın başına
Harşit in suyu yetmez, gözüm yaşına
Daha girmeden onaltı yaşına
Seni benden çalıp gelin ettiler

Sende kılmışım ben, en son kararım

Bir masaldı bizimkisi,
Ya da bir
Leyla Mecnun hikayesi.
Tatlıydı gözleri
Hayat kadar çekici,
Ve bir hayal kadar,