Hüseyin Celep Şiirleri - Şair Hüseyin Celep

Gözlerinde asılı kaldım,
Düşüyorum, tut ellerimi.

Bir başına çekilmiyor,
Gönül dağının yangını,
Al bölüşelim desem yüreğimi,

İçsen de ukbada Pİr-i çeşmeden
Bir nazar kıl, bu faniden göçmeden
Gönül evinde harlanıp pişmeden
Yürüyüp deryayı,nasıl geçersin

Hep uzaktan bakardık
Birbirimize
Birimiz ateş, birimiz barut

Ne zaman çağırsa bizi
Sırdaşımız nazlı dere

Sen ben,aynı ten
İnsanın tek rengi var
Taa en kuzeyden
Bembeyaz başlar

Ve aradaki farkın

Kurşun bulutlar sarmış, dört yanını.
Yersin hüzün,içersin hüzün,
Sözünde, yüzünde hüzün
Başında kelimelerin sarhoşluğu.
İçinde bir okyanus boşluğu
Boşluğun altında ezilir bedenin.

Enginlerinde
Kaybolduğum gözlerin,
Emanetindi,bende kalan.

Ey,iki gözü,iki dünyam olan,
Uzaklarda, neredesin,

(Türkü)

Kara kaşın yay gibi
Güzel yüzün ay gibi
Parçaladın kalbimi
Ortasından fay gibi

Kardeşlik Türküsü

Biz üçer üçer dört kardeş idik
Ayrı ayrı evlerde tek bir aile

Ne kadar da hakkımız vardır birbirimizde

Karanlık çöktüğünde dağlara,
hiç, ıpıssız kuytularda,
bir çıtırtıya kalbin,
Yerinden fırladı mı?

Evrenin ne kadar dar,

sevdanın kıymetini bilenlere
açık gönül kapım sonuna kadar
pervamız yok terk edip gidenlere
çekeriz acımızı of of ölene kadar

ne denir ki ağlatıp da gülenlere