Hüseyin Başaoğlu Şiirleri - Şair Hüseyin ...

Şavkımız vursun denize
Sefalarımız olsun gelgitlerde..
Geleceği beklerken güvertede.
Selam olsun veda eden güneşe.
Çardak iskelesinde envanter çıkarırken ışıklar,
Gitmek mi kalmak mı değil sadece şıklar.

Teneşir vakitler kaplar bazen yüreğinizi ya
Güneş bile ısıtamaz gönlünüzün kışını
Canınız yaprak bile kımıldamaz olur ya
Bırakıverirsiniz öylesine hayatın akışını

Solgun renkler senfonisi kulaklarınızda

Ansızın çöküverir sis en koyusundan
Gecenin ayıbını örter her tarafından
Bir ambulans çığlığı yarar geceyi,
İçinde belki sen, belki bir akraban.

Yaşam budur dostum aslında yalnızsın

Ağır ağır çıkacaksın kış gününde yokuşu

Acaba yiyecek verir mi diye içinde bir kuşku

Ya tekme sallarsa seviyormuş gibi yapıp

Son yeşil bölgem sendin
Sende kurudun, soldu yaşamım
Ben şimdi sensizlikte
Hangi yeşile sığınacağım

Nasıl son bulacak ömrüm

Evlenir Menelaos'a gelin gider Truvalı Helen

Sonra gönlü sever, Paris'e kaçar hemen

Truva'ya dönerler, fakat o ne, ufukta gemiler

Tutku masumiyeti esir aldıkça öldürürmüş aşkı
O yüzden miydi gelinliklerin önce kırmızı olması
Beyaz gerçekten o kadar masum muydu ki
Sonraları gelinliklerin beyaza dönmesi
Ya boşanmalarda ne renk olmalı elbiseler
Tutku kalmamış, masumiyet kayıp,

Gün kavuşur ufka
ve bir gemi sessizce alır yol sislere puslara.
Kavuşmanın rengi sarar her yanı.
Dalgalar boğaza UYU der ninni gibi kırışıklarla.
Bir demli çay bardağı kalkar şerefine güneşin.
Kana kana içtim seni denir güne.

Işıklar yanmaya başladı

Gece gündüzü taşladı

Balıkkaya ardına kaçtı güneş

Oturacaksın tombultaşın karşısına
Tamda taş kıyının üstüne.
Şarâbî dalgalar yıkayacak ayaklarını
Midye kabukları mesajlar taşıyacak
Yüzlerce yıl önceki sevgililerden
Ve ölü dalgaların şırıltıları