Hikmet Tekin Arslan Şiirleri - Şair Hikm ...

Yitik kentin anahtarı var şimdi elimde,
Dumanı tütmeyen bir dağ evi ayazda donmakta.
Bulutlar yapıştı uçup giden umutlarıma,
Hani kederli bakışıma bir son vereceğim,
Vereceğim de; düşse yakamdan bir tanesi kederimin.
Kaçıp sığınmak istediğim her sokak çıkmazda,

Unut beni, koy gitsin yüreğinde benden ne varsa suya,
Yorma kendini beni teselli etmek için ruhunda,
Bedenini katletme gecelere mahkûm edip uykusuz,
Kıyamam ben sana, unut gitsin beni.

Farzet; hiç bulandırmadım durgun sularını,

Unutursun dediler bana,
Zamanla unutursun,
Yarana kabuk bağlat, kanamasını durdurursun.
Kanamayan yara acı vermez dediler,
Oy kara cahiller ne güzelde akıllar verdiler.
Öyle bir yara var ki bende; akıl sır erdiremez ermiş kişi bile

Sen derin bir uykudaydın her gece
Ya da ben öyle düşünmek istedim.
Her ateşlenip yatağa düştüğümde,
Seni düşündüm; ne haldesin? diye.
Sen kendi fırtınalarınla boğuşurken,
Ben hep çapraz ateşlerde kaldım.

Gene geldi kışın kasvetli havası penceremden içeri,
Hiç sevmem kışları Allah affetsinde, ruhum daralıyor.
İçimi boğuyor biri sanki, karanlık ayazı yiyen bahçemde.
Solacak gene en narin güllerim, ben bakmaya kıyamıyordum
Oysaki gelip ince dalını kıracak kuvvetli bir acımasız rüzgâr,
Bilmeyecek bu koca kış, bende yıkıp devirdiklerini.

Utanmıyorum sana olan aşkımı haykırırken
Utanmıyorum sevdamı doruklara çıkarırken.
Aşka inanmayanlar utansın,
Seviyorum diye haykırırım durup duruken.
Ne bir musalla taşı korkutur beni
Ne de bir hazin cenaze töreni.

O kömür karası gözlerin ayazlarda ısıtmayacak ey yâr,
Gene titreyişlerim devam edecek biliyorum
Alkolün en beyazı hasret olduğunda bedenimde.
Sense geçiminin derdinde koştururken,
Bense senin derdinde geceyi güne teslim edeceğim.
Bilmeyeceksin yâr nasıl sevildiğini,

Yama tutmaz yırtık hayallerim,
Ellerim cebimde ıslık çalıyorum.
Hava sıcak, güneş her hücremde sanki
Bense içimdeki yalnızlığımla yürüyorum.
Koparıp atmayı, paramparça etmeyi isterdim,
Beni bana düşman ettiğindeki keşkelerimi.

Korkuyorum aslında bu hayattan,
Sevdan olmasa bana cesaret veren
Her gün devirdiğim kadehler bile yetersiz.
Korkuyorum seni kaybetmekten, gitmenden
Susuyorum.
İçimde patlayan mayınları bilen yok,

Ne söylersen söyle,
Kanun gibi geçerlidir bende.
Yalan bile desen, yalanını bilsem de;
Her sözün gerçektir bende.
Kabuk bağlamaz sana ait olan yaralar,
Söz dinlemez, teselli bulamaz kullar,