Hayriye Aygül Şiirleri - Şair Hayriye Aygül

Toplum dönmüş bir cadı kazanına ,
Ağzı var dili yok yaşananlara...
Türlü türlü huyu var cambazlığa,
Bir düzen kurulmuş zehirdir topluma,
Edep erkan kalkmış piyasadan
Şeytanlar cirit atıyor ortalıkta nefretle donanan,

Rüzgarlara takılırken şansım,
Anılarda kaldı gülen yüzüm
İnmedim dağların zirvesinden
Yolasım gelir sisleri içimden

yorgunum
yas tutmuş kalbim
çığlıklar içinde gönlüme yük,
yalnızlık yuvasız kuşlar gibi
sarmış başıma
sesim duyulmuyor,

korkumuz olmaz ölümden ,
vatanı severiz yürekten,
yolumuza taş döşeyenin
iflahını sökeriz inan,
böyle gelip geçti diyemeyiz ,
memleketi satanı cezasız bırakmayız,

dağlar aşıp
vadileri dolanmıyorsam
yamaçlardan
kayıp çılgınca inmiyorsam
ovalara
çadır kurmuyorsam

ülke dönmüş vapura
dolmuş senin gibi adamla
buna seyirci olanlara
bana sana ona
yuh yuh olsun
*

Dere kenarında dengeli yürür çocuklar
Taştan taşa keklik gibi seker çocuklar
Çiçekli entarisinin eteğini toplar kızlar
Çıplak ayak kum yamaçtan kayarlar

Yine dağlara sığındım yalnızlıktan
Bulutlara sarıldım sevgisizlikten
Sevdalar masal oldu sorumsuzluktan
Özlemlerle yaslı zamanımdır benim

Sen üşürsen bende üşürüm
Sen ağlarsan bende ağlarım
Sen gülersen bende gülerim
Zannetme ki seni unuturum
*
Yüreğim derin sevda beşiği

hayat etme sitem insana,
aramakla bulunmaz sevda
gülmedi mi yüzüne şans,
eksikliği ziyandır ömre...