Hayriye Aygül Şiirleri - Şair Hayriye Aygül

göçüp gidersem bu alemden
bensiz kalan meşe palamutu
yas tutar yüreğinden
çok var bizim memlekette dersen,

Öyle bir düzen olmalı ki konuşmalı doğa,köylüler kalmasın davar dolukla hiç darda,umut solmasın yüreklerde...
sağlıkçı maruz kalmasın çevredeki baskıya,dışarıda yokluk sesi var havada mevsim hazan...
Memleket savrulur hergün yeni bir hüzne,kapı ziliyle sirene döner darlığımız,halkın kapısına dayanır kıtlık ,dışarıda yokluk sesi var havada mevsim hazan...
Yaprak rüzgarın ardı sıra sürüklenerek
doğa yalnızlaşacak,yine yağmura aldanarak

Mevsim dönüyor bahara yaza kışa
Renk renk çiçek açmış ulu dağlara
Tek düze değildir doğa canlı cansıza
Bak renklere bak doğadaki yaşamlara
*

Aslanlar inmiş meydanlara, güneş doğmuş Anadolu'ya
,yiğitler inmiş korkusuz sahaya,aydınlık var yarınlara..Kalk ayağa deme kararsızım,mutlu olmak bulunmaz parayla ,gelecekten çok umutluyum, Millet İttifakı'yla yürüyeceğiz demokrasi yolunda...
Kim demiş yarıdan fazlası demokrasiyi sevmez ''Alicengiz''oyunlarına tepki vermez?Bilmiyor musun sabırla dövülmeyen kılıç kınına helal girmez?
Hak alınır,yaşadıklarımıza inat verilmez!
Mutluyum tüm kalbimle ,Millet İttifakı kök söktürür,hainden korkmaz ...

Bir gün daha geçti ömürden
Cenaze çıkmadı Ermenek'ten
Katliam başlamış zeytinden
Medet mi umuyorsun kimden
*

Munzur asırlardır akar
Akarken dolana ağıt yakar
Yüzmesini bilen kurtulur
Bilmeyen çağlayanda yutulur.

Munzur sadece bir akarsu değil,vadilerle sevişerek iner gözelerden,yılan yılan dolanır sarar yamaçlardaki
yeşil ağacı,kayarak geçer çayır çimen arasından...
Hayat verir yabana canlıya insanlara,bazen yeşil yeşildir akar çağlayarak,yağmurlara gebedir sellerle etrafı yıkarak,yaşamı ağıttır gördüklerine yanarak...
*

kıvrılarak dolanır dağı ovayı Munzur
bazen sakindir,bazen deniz gibi dalgalı
dağlar şelale çağlayan ovaya yayılır

Korkma ülkesini parçalamak isteyen işgalcileri kovan
Tarihte mazlum milletleri ilk defa ulus olarak yazdıran
Dünyada adını yirminci yüzyıla altın harflerle kazdıran
Anadolu Bozkırı'nda Mustafa Kemal'ler tükenmez
*

Ne çok başı boş havlayan köpek var
Ne çok bilmediğini zırvalayan cahil var
Ne çok tarihinden habersiz bilgisiz var
Ne çok boş kafa taşıyan beyinsizler var
Ne çok hurafeleri din sanan cahiller var