Hayal atıma binip, diyar diyar
Dolaştım sabahlara kadar
Sırtımda bir yırtık mintan,
ayağımda çarıklar
Geçmişi, geleceği arşınladım
Bu gece ben hiç uyumadım
Bugün ayın onbeşi
günlerden Cuma..
Tamı tamına bir gün olmuş
sen gideli Bodrum’a.
Kederliyim epeyce..
Güz mevsimi gelende göçen gönlümün
Yokluğunda bulursun belki sen beni
Cama vuran rüzgarı dinlediğin gün
Nefesimden bilirsin belki sen beni
Beyhude kaygılardan arındığın gün
Hani gözlerden ırak olan
Gönülden de uzak olurdu
Hani kalanlar unuttururdu
Apansız çekip gideni
Gittin, arkana bakmadan.
Birimiz o tarafta, birimiz bu tarafta
Özlemle geçti gitti yıldan uzun bir hafta
Geçmesine geçti ya bir hayli yordu beni
Bu ağır eziyetin nedir acep nedeni
“Eşekten düşenin halinden
eşekten düşen anlar”
denilirdi bir zamanlar
Lakin eşek kalmadı pazarda...
Düşerken bir de tekme yiyor
Katırı eşek sanıp,
Bir hayli zamandır
uzağız görünüşte
ne şurda buluşuyoruz
ne burda görüşüyoruz
telefon konuşmaları da yok artık
telefonda uyuyup kalmak da
Uymamışım anladım senin standardına
Samimiyet ve sevgi yetmiyormuş anladım
Korkarım ileride çok bakarsın ardına
Pişman edecek seni, atacağın her adım
Eve bakacaksın yok, yola bakacaksın yok
Dün fahşedildi tertemiz duygularım
Ne bekaret kaldı, ne gençlik, ne heyecan
Hayallerim taze bir gül iken örselendi,
Dalından koparıldı, yere atıldı ve çiğnendi.
Seyrederek son bir kez, bittiği yerde sözün
Veda ettim sessizce pek sevdiğim birine
Son görevi yaparken ruhumu sardı hüzün
Gömdüm onu hicranla kalbimdeki yerine
Sanki önümde mermer, elimde bir kalem var
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!