Çok yol gözledim,
Ne çok yol gözledim, bilemezsin.
*
Gölgelerle saklambaç oynardı bakışlarım
Her tıkırtı bir heyecan yaratırdı kalbimde
Yaz aylarında donmuştu beynim
şimdi şu kış günü, bu ayazda
alev alev yanar içim,
kavrulur yüreğim benim.
Bilenler bilir ya sen de bil:
Aşka dair bildiğim her doğruyu unuttum
Bir hüzünlü bakışta ısıttım yüreğimi
Tutsaklığın yolunu kendi rızamla tuttum
Narin bir kelepçeye uzattım bileğimi
Görmemişim sanki hiç kaş altında iki göz
Okumayı ve yazmayı
Hepimize belleten o
Sorunları çözmeyi
Bize tek tek öğreten o
Sabır ile dinler bizi
Gerçi mühendisim ben, hendeseden anlarım
Ama bilgim dışında ‘Sevgi Muhasebesi’
Cebirin en çetrefil hesaplarına varım
Kaç liradır bilemem aşkın iki metresi!
Ne tür sevgi nereden ve kaça alınmalı,
Şikayetim yok varlığından
seninle paylaştığım her an
bahardayım, biliyorsun
ama yokluğun sıkıntı bana
yokluğunda dardayım
Sağ yanımda yoksun
sol yanımda yoksun
önümde ardımda yoksun
Çoktandır duyulmuyor sesin
belli ki benle değilsin
Sözünü etmek yok gayrı sevginin
Aşkını ağzıma almayacağım
İçine bakarak kor gözlerinin
Dipsiz hayallere dalmayacağım
Kalbimde kilitli bir hücre yerin
Günün aydın olsun işlerin kolay
Olmasın semtinde kötü bir olay
Başın esen kalsın için huzurlu
Hüznün bir an sürsün sevincin bir ay
İşte geldi İstanbul’un baharı
Erguvanlar açtı bile boğazda
Uzak iklimlerin gurbet kuşları
Biraz evvel uçtu bile boğazda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!