Yollar açtım diye böbürlenme hiç
Asfalt yerine kin döktün be hacı
Yaptığın köprüyü bir kalemde geç
Gönül köprümüzü yıktın be hacı
Huzur bırakmadın hiç hanelerde
Amaçsız dolanıyorum bugün virânelerde
İçimde bin dert tepişir, dışımda bin..
Ruhum sıkılıyor çelik mengenelerde
Bir acı tebessüm bence, hayat dediğin
Kuşatılmış her yanımız
insanlarla kuşatılmış
bazıları bizden küçük
bazıları büyük bizden
bazıları akranımız..
Bazılarımızın herşeyi var,
evleri, arabaları, paraları,
çolukları, çocukları,
sevenleri var, sevdikleri var.
Henüz herşeyi olmayanların
Ket vuruldu dilime,
söyleyemiyorum...
..ve kelepçe elime,
dokunamıyorum..
inme indi koluma,
sarılamıyorum.
Yapayalnız bir adam gördüm bugün sokakta
Epey uzun bir yoldan gelmiş gibi yorgundu
Feri kaçmış gözleri buralardan uzakta
Issız bir dağ başında bir göl gibi durgundu
İnsanoğlu gariptir, gönlü hüzne teşnedir
Akşamları erkenden kilitleme kapını
Arada bir geçerken uğrayayım ben sana
Ey gönlümün kadir kıymet bilmez sakini
Hiç değilse bir selam versen artık sen bana
Bulut gibi yıllardır çöreklendin içime
Deli gönül döne döne
Aradığın efkar oldu
Döndün ise hangi yöne
Gördüğün hep zarar oldu
Girmediğin hâl kalmadı
Nârına yanmaya gönüllüyüm ben
Allahın aşkına tutuştur gitsin
Geriye bir avuç kül kalsın benden
Ve yahut bu hasret tükensin bitsin
Gözünde canlanan hayaller gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!