Hasan Baz Abdka Şairoğlu Şiirleri - Şair ...

İnsan etle kemik dolaşan bir kan
Dönüp bak nasıl da geçiyor zaman
Geçmiş sığacaktır sadece bir an
Yaşamak denen şey ne yaman

Daldan dala kondum, hiç durulmadım!
Kurşun hançer yedim, hiç vurulmadım!
Akıl, gönül vadisinde hep aktım.
Düşündüm, çok sevdim hiç yorulmadım!

Gözde parlar, ışıl ışıl yıldızlar!
Saçlarda, ahenkle dans eder rüzgar!
Kalplere, habersiz gelir hırsızlar!
Bir yosmada, hiç olursun rehgüzar!

Rüyamda yığını gördüm baş gibi
Kafalarmış meğer çatlak taş gibi
Kalbe yorsam da o katı taşları
Velhasılıkelam bizim iş yaş gibi

Ellerinde ne var? Neyin kiri bu?
Hangi günahsız, taşı atabildi?
Alındaki kara leke, çok iri bu!
Hangi uykusuz, rahat yatabildi?

BUZ GİBİ BEDEN! OMUZLAR ÜSTÜNDE?
YÜRÜSÜN BİR MEÇHULE... TEZ İLERİ!
İLEYHİ RACİUN! BAŞ GÖZ ÜSTÜNE!
BU SON ADIMLAR! RUHLAR DÖNMEZ GERİ!

Her şey zamanla mukayyet, münhasır.
Bir şair, duygu yitiminde ölür!
Tutma sözü uzun! Et hemen kasır!
Filozof, fikir bitiminde ölür!

Ebeveyn, evladını kaybederse!

Tut şahdamarımdan! öleyazayım!
Çırpınayım! Istırap sinsin bana!
Unut iylikleri! Suya yazayım!
Bütün karanlıklar! Hep insin bana!

Böcek gibi sinip kabre ineyim!
Bedenimi sarmalasın taş toprak!
Havasız kapkaranlık bir indeyim!
Ne ağaç ne dal ne de kalsın yaprak!

Ne göreyim! Ne bir göze görüneyim!
Bir yanım suya; bir yanım da havaya
Karışıp mozaik gibi örüneyim!
Çağıran o sese doğru sürüneyim!

İzini süreyim çağıran o sesin!