Hasan Baz Abdka Şairoğlu Şiirleri - Şair ...

Allah; ben için yarattı alemi.
Olmasaydım, yaratmazdı ademi.
İblis, benim için çıktı sahneye
Ben için ateş düşürdü haneye!

Alimde ilim; arifte hikmettim.

Umut etsem; beklesem mi ölümü?
Ne ile avuturum, bu gönlümü?
Gelmez endişesi, keser önümü!
Ne ile avuturum, bu gönlümü?

Hem deli hem serseri! Düştüm peşine!
Anlayan oldu mu bilmem! Çoğu sormadı?
Bu sorunun rastlamadım bir eşine
Olmayınca meta, insan kafa yormadı.

Olur mu? Dersiniz cevapsız soru!

Çiçekler saçında gül yanağında
Sende olmak ister ay, güneş, yıldız!
Olmaz gönlünde bir zül konağında!
Sende solmak ister zer, elmas, yaldız!

Sessizliğin sesinden sağır olayım!
Bir çölde kar içinde bulsunlar beni!
Taş gibi eriyip kül gibi solayım!
Bir gölde kar içinde bulsunlar beni!

Karanlığın renginden bir kör olayım!

Her daim gölgeler üstüme düştü!
Hiç fark edilmedim hep gölgelendim!
Mutluluk bir özlem sadece düştü!
Paramparça oldum ve bölgelendim!

Zayıfın hissesine, sığınmak düştü!
Birinin gölgesinde, yaşamak niye!
Ey KUDRET'İ İLAH'i! Bu nasıl işti?
Gazze'den israili, aşmadık yine!

Masumların payına, ağlamak düştü!

Yoksunluk, düşürdü bizi bu hal'e!
Akıl gitti, sönük kaldı lafızlar.
Vicdandı insanda bir altın hale!
Adl(adalet)buhar, sınıfta kaldı hafızlar! (Hafız kardeşlerim alınmasın semboliktir.)

Gökten düşürdüler kanlı toprağa
Üryandım, sardılar sarı yaprağa
İçimden dışımdan sardılar beni
Kuşatıldım nefsten şeytandı ağa

Kış mevsimi! Geldi vakit, aralık!
Çekip içine al beni karanlık!
Ne göreyim, ne göze görüneyim!
Zindan kessin her yerimi bir anlık!