Hasan Akay Şiirleri - Şair Hasan Akay

Gittin uzaklara
Dağları aşaraktan.
Bıktım,usandım
Hasret içinde yaşamaktan.

Doyamadım sana

Suçlu kim? .Efendi dünyanın çamurunda.
Yolcumudur,hancımıdır! bilen yok.
Tutuşmuş bir kan dolaşır damarlarımda
Dermanımı senden başka bilen yok.

Dolamış kollarını sımsıkıca

Dönüş açısı doksan
Kafa var,akıl noksan
El uzatıp dokunsan,
Yol yürüyüp yorulsan
Bu feryada razıyız biz.

Çağırsam gelmezmi ola,
Dizlerimde vermezmi mola!
Düşmüşüm aşk için yola
Beni anlıyacak,raslarmıyım bir kula.

Dağların tepeleri karlı

Sır vermez o perdenin arkası,
Bir ışık oyunu değil,anlıyamassın!
Düşer gibi görürsün,birden.
Çıkar karşına dibdiri,şaşırırsın.

Suyun üstü her zaman duru görükür

Ben haktüalaya kul oldum
Gözlerim kamaştı ışıkla doldum

Ne gam olsun ne kasavet nede kin
Emirlere itat etmektir işi erin

Sır dünyasıdır bu dünya
Ne arıyoruz? Neredeyiz biz!
Seyrek adımlarla gezinirken,
Koparmadan solmakta gülümüz.

Sular akar yağmur takviyesi

Ufkumda gam varsa neyleyim ben.
Deli akan sular zaptedilmez
Bir kara sevda içime düşerken,
eteklerin tutuşsa göremessin.

Aşk bağları bak üzümler verdi

Kadehleri doldurup içtim.
Boşalttım şişeleri,
Geldin gözlerimin içine sen
Dudaklarım titredi geri giderken sen
Sana geri gel diyemedim.
Yalnızlığa terkedilmiştim.

Yetim,boynu bükük,karnı aç
verecekler bu uğurda birgün savaş
Filizler yeşerip toprak uyanırken
yavaş,yavaş.

Bitti açlık tutsaklığına tahammül