Hasan Akay Şiirleri - Şair Hasan Akay

Neden ötmüyor bülbül,
Gülü onun içimi solgun.
Neden dans etmiyor?
Bu akşam gökteki yıldızlar.
Mabetler neden karanlık?
Neden? yanmıyor kandilleri

Evren toz pembe,yaşamak güzel
Mutluluğa kanmış dudaklarla.
İçime işlemişim seni,çoktan
Nartanem.
Esme rüzgar kederle artık gönlüme.

Akasyalar giydiler gelinliklerini
Yine bu bahar mevsiminde.
Yalnızlık ağını içime
İlmik ilmik işlerken ben
Şarkılar hüzün.şarkılar yalın
Şimdi dudaklarımda

Ağlamaklı bir şarkı tutturmuş
Rüzgar ağaçların yapraklarında
Dilencilere han olmuş oturuyorlar.
Kent sokaklarının köşebaşlarında
Saçlarım aklaşmış zamanın içinde
Çizgiler silinmiş anılarımda

Nefes,nefese koşmuştum
Bizim köşe başına,
Ben değil!
Birbaşkası vardı yanıbaşında
Vurmuştun beni ta can evimden
Düşerken kadehler tuttu elimden.

Açık gönlüme delice es ey..rüzgar
Vuslat şarkılarını al götür dudaklarımdan
Gönlüme yepyeni bir dünya kurarken.

En güzel kokuları doldur odama
Nefesle bir aşk kulağımı tırmalarken

Ben yaşamayı unuttum
Kalbim sende kalbimi çaldın.
Rüyalarımı sen süsledin
Kadehlerime damla,damla doldun
Değilmiki ben yoksuldum,
Tanımıyordun işte beni

Kulaklarıma dolarken şarkımız
Beni ağlatır.
Yağmur taneleri düşerken toprağa
Seni anlatır.
Gündüz dolarsın.Gece dolarsın kadehlerime.
Nasıl titriyor seni içerken,

Allahım ne kadar yoksulum
Nah.! işte tam şuramı
Bir aşk ateşi yakar alev.alev
Fakirsin ama oğlum
Beş kuruşa muhtaçsın
Aşkmış senin neyine ki

Tek,tek konuş kelimeleri
Acelemiz yok.Geceler uzun
Geceler vefalı
Sevişiriz sabaha dek
Vücudunda öpülmemiş
santimetre kare kalmaz