Hasan Akay Şiirleri - Şair Hasan Akay

Ilık,ılık esen bir rüzgarın
Yapraklarda çıkan
Ahenkli bir ses gibi
Kulağıma eğilip yavaşça
Ilık,ılık nefesini yüzümde hissederken
Benim için sen

Haydi gel sevişelim
Mehtabın koynunda
Kumsalda koşarken el.ele
Söylesin dalgalar şarkımızı
Dudaklarımızla yazarken anılarımızı.
Kumral saçlarını okşarken

Seviyorum dedim seni
Bırakıp gittin beni
Neden ama neden?
Sevdim demiştim seni.

Muhtaç idim sevilmeye

Bekle,bütün mevsimler bahar olacak,
Ümitlerin
Bu baharda solmayacak.
Açmışın kollarını
Koşuyorsun yıldızlara
Doluyorum ben seninle

Bu mevsimin adına ne derler?
Hazan mı?
Bu ayaklanan tabiat değil mi,
Öten bülbül.
Seherde açmış gül,Doymuş toprak.
Çiseleyen nisan yağmurlarınla

Şerefine kalkar kadehler
Elvedanın arkasından
Renklerin tazeliğinde
İnceden bir yağmur yağar
Feleğin kahrettiği gönüllere.

Biliyorum sevmeyeceksin
Gözyaşı döksem de dönmeyeceksin
Aç kalbini bana desem
Bir başkasının diyeceksin
Gelsen,gelsen,gelsen bana
Dönsen,dönsen,dönsen bana

Ak saçlı anam
Beni düşünüyorsundur şimdi.
Burkulmuş acılarınla.
Gelse diyorsun,
Gelemem anam.
Gelemem.

Dağlara çıkacağım
Çöllerde koşacağım
Aşkımı haykıracağım
Duymayacaksın beni
Zindan ettin evrenimi
Unuttum kendimi

Bilirim!
Birdamla gözyaşının ızdırabını
Evrenin kahpe düzeni içinde.
Şarkılarda ayrılık,
Kalpler kırık!
Gönüllerde ayrılık.