Hanifi Kara Şiirleri - Şair Hanifi Kara

BAKAMIYORUM

Aşkın ipi ile merdiven kurup
O gönül tahtına çıkamıyorum.
Sevdâ ateşiyle tutuşsam bile
Bu canı yolunda yakamıyorum.

ALLAH’IM

Yüzsüz bir dilenci gibi
Kapına geldim Allah’ım.
Boş çevirme n’olur beni
Açmadan soldum Allah’ım.

AĞLAMAK VAR
İSYAN YOK…

Gerekirse ilk üç günde yas tutup
Karaları bağlamak var isyan yok.
El âleme sezdirmeden kor ile

AŞKIN GÖZÜ

Zaman onun hâlini, gözler önüne serdi
Aşkın gözü kör derler, kör değil nankör imiş.
Bugün var, yarın yoktur, aşkta vefâ arama
Aşkın gözü kör derler, kör değil nankör imiş.

KUT’ÜL-AMÂRE ZÂFERİ
(100. Yıldönümü)

Yıl; yirmi dokuz Nisan, bin dokuz yüz on altı
Kut’ül-amâre harbi, unutulmuş bir zâfer.
Arap, Kürt, Türk… Cephede, vermiş omuz omuza

ÇİLESİ BAŞKA

Elinde tebeşir ders anlatırken
Kalbime yazdığı yazı bambaşka.
Yetişmemiz için her gün her saat
Durmadan çektiği sızı bambaşka.

VAHYE DÛÇÂR

Hıra’dan dökülen yere düşmesin
Hakk’ın yağmuruna dûçâr olalım.(*)
Sağnak sağnak yağsın tüm gönüllere
Vahyin yağmuruna dûçâr olalım.

ALAZIN YAKSIN BENİ

Âşık sevdâsız olmaz, eğer ki acımazsan
At aşkın fırınına, alazın yaksın beni
Öyle candan sarıl ki, daha ilk gördüğün an
Bir ahtapot misâli, kolların sıksın beni.

İPEK SESLİM

Ben o yâre, açamadım içimi
Şiir yazdım, mısralara gizledim.
Öyle lâtif, öyle nâzik, kibar ki
İpek sesli, ben sesini özledim.

ZÜLEYHAM MISIN?

Cemre gibi düştü sevgin içime
Yoksa; sen de benim Züleyha'm mısın?
Şu yaşımda beni, benden eyledin
Yoksa; sen de benim Züleyha'm mısın?