Han Danca Şiirleri - Şair Han Danca

Matruşka gibi yüreğim
İçinden sevda üstüne sevda fırlamakta
Görünürde yüzümde bir gülümseme
Lakin şair için için zırlamakta

Handan Kalsın

Hep mi kötüler kazanır
Hep mi kötüler emer hayatın balını
Kimseler sormaz ki mazlumların halını
Yüreklerde diken diken acılar
Neredesiniz ulan sözde hacılar
Eski bayat konvoy konvoy yardımlar

Sinek konmaz mağaraların
Örümcekli duvarlarından
En ilkel adamların kazıdığı
Motifler savaşa işaret eder
Ve av mevsimi başladığında
Uluyan kurtlar

Bulmuşcasına parlak bir mücevher
Elindeki şeytan minaresini okşadı
Dalgaların sesinden çok uzaktı
Olmayan bacaklarına baktı
Köpekbalığı çalmıştı
Çaresiz kalmıştı

Kimse yok mu?
Bahar bile geçip gitmiş
Kimse yok mu?
Ne aşıklar sevip gitmiş

Ben benle beklemekte

Yemek sözkonusu olduğunda
İradem Çinli gibi zayıf
Ve işe yaramaktan çok uzak
Tüm diyetler hayıf..

(20/03/2007 HAN DANCA)

Korkuyormuş inmeye dünyaya küçük ruhlar
Dünya kalabalıkmış dörtbir yanda güruhlar
Anne denen meleğe teslim edilmiş bebek
Bu bir tesadüf değil çünkü her şey bilerek

Ömür boyu korunup kollanmaya başlamış

Bir yaz kokusu
Nemli ve ıslak düşlerdeki
Kadınsı ve erkeksi
Tüm hormonların
Tam gaz faaliyette olduğu
Bir yaz kokusu alıyorum

Kumandanım!
İlahi bir ses duydum uzaktan
Biz koruruz sizi dedi tuzaktan
Yükselirken şehadetler dudakdan
Sakınmadık gözümüzü budaktan
Yalnız yardım diledik biz O Rab'dan

Sönük nefesi ejderhanın
Çatal dilinin ucunda
Anacondavari bir hareketle
Usulca parlamakta

Bir küçümen şakayık