Han Danca Şiirleri - Şair Han Danca

Çocuklar olmasa
Geldiğim gibi giderdim dünyadan
Bir an bile kalmadan
Ve arkama dönüp bakmadan

Çocuklar olmasa

Ah bu fazla kilolar
Hepsi sefil bilolar
Kimse istemese de
Kurmuş yağlı filolar

13/09/2007 HANDAN KALSIN

Unutacaksın
Tepe tepe kullandığın kalbimi
Unutacaksın
Gere gere bir hal olduğun göğsünü
Utanacaksın
Yüzleşme zamanı mahşere kaldığında

Bardaktan boşanırcasına
Bakir ormanların tek okşayanı
Muson yağmurları
Bitmek bilmeyen
Yağmalarda şimdi
İlkel kabilemin toprakları

Likörlü bir tiramisu
İyi geldi onbir gibi
Şöyle kalınca bir dilim
Lezzeti tam bir film
Huzuru nerede arıyorum
Ya mutluluğu?

Ne kadar kara kalbin
Ne kadar çorak
Ne kadar kurak
Sevmeye ne kadar ırak
Ne yaparsam yapayım
Varlığın yeşillenmiyor

Kısa tumanıyla
Köy okuluna vardığında
Farketti uyku mahmurluğunun
Başına açtığını
Şort yerine tumanı
Aceleyle geçirmişti üzerine

Ya sevgiden ya korkudan beslenir inanç denizi
Fazla içe çekilirse yakar genizi

Kalemim kalemdir
Ardına saklandığım
Kalemim kalemdir
İçinde paklandığım

Kalemim kale

Üç karga üç dalda
Hepsi bir yuvada
Dar gelince ora
Kondular öteki ağaca

Üç karga üç dalda