Han Danca Şiirleri - Şair Han Danca

Kimi sevsek
Ve görüşmeyi ertelesek
Alıp gidiyorsun yanına sessizce
Hep böyle yapıyorsun Allahım
Küstüm işte
Küstüm seninle

Bir mizansemiydi aşk
Kollarında son bulan
Damıtılmış bir aldatmacanın üstesinden
Gelmemi beklerken acımasızca
Bir başka nefes dudaklarında
Ya ben?

İnsan bir hasta iken
Uyanıyor dünyaya
Bir yasta iken
Şu bir damlacık canı
Sırçadan tasta iken

Anlamak zor sözlerini
Çekme benden gözlerini
Biliyorsun özlemimi
Seni nasıl özlediğimi

Unutamam bırakamam

İçimdeki piston
İleri geri
Bir kaç dirhem etle
Sadece deri
Küçümsememeli zeki olanlar
Çünkü önemlidir bence o anlar

Arabalar geçiyor bak gene vızır vızır
Biri ızgara yapmış sesi var cızır cızır
Alakası yok gibi görünse de özünde
Bu dünya hologrammış bilir Hz. Hızır

(03/05/2007 HAN DANCA)

Evlat
Hava bozuk, düşman çok
Vatan sessiz, halk kimsesiz
Devlet erkanı düşüncesiz

Mavi gözlerinde kudret

Aşkıma deli gömleğini giydirdi ahali
Sevdama mahal vermedi kimse
Kimdim ki ben onlara göre
Davul bile dengineydi güya
Oysa ben sevdim
Ne Mecnun ne Leyla olmaktı amacım

Pantos'un kılıcı
Rana'nın gözyaşlarıyla ıslanır
Ben her yağmur yağdığında
Gizli gizli ağlarım sensizliğime
Ve içten içe lanet ederim
Karşındaki densizliğime

Tanrı avlanmaz
Bunu bil ona havlanmaz
İnsandır bir tek arlanmaz
Bir yavrudan olmanın acısını hisseden
Gerçek insan avlanmaz