Han Danca Şiirleri - Şair Han Danca

Tanrı'yı öldürdüler dedi çocuk
Gözlerinde damla damla yaş
Ve ruhunda çocukca(!) bir telaş
Avazı çıktığı kadar ağlamaklı
Lakin bir umutla gözleri bende dikili
Başını okşayıp sildikten sonra

E be canına yandığımın dünyası
E be!
Ben bebek sen ebe
Ve yaşamım binlerce olaya gebe

E be canına yandığımın dünyası

Yaşaman gerektiği gibi yaşayacaksın
Ne bir eksik, ne de bir fazla
Kalbin her zaman aynı hızla atmayacak
Hüzün ve mutluluk arasında gezineceksin
Cesaretini kaybettiğin yerde
Korkularınla yüzleşmek zorunda bırakılacaksın

Ne güç ne güç
Hayata kaşı koymak ne güç
Zeki olan bilir ki
Akışına bırakmaktır asıl güç

(30/04/2007 HAN DANCA)

Selamlar dedim önce bil ki
Anlaması için uğraştık hep
Kim kime ne sordu sanki
Bin tane soru tek tek zaten
Görende hemen tanır aşkı
Ben bile düşün artık

İnsanları dışıyla eleştirmek ayıptır
Biz bu kadar düştüysek İslam için kayıptır
Nedense gitti benim bu şiir çok gücüme
Sahip olamadım ben bu konuda öcüme

Ne olursan ol gene gel dememiş mi Mevlana

Sen yan masadan aşk yollayan o hain adam
Ben pervasızca kabul edip yanan o madam
Şimdi nefes alamıyorum ki sen olmadan
Terkettiğin gibi gel gene şu gün doğmadan
Dön geri ve sev beni hadi çok geç olmadan
Zaten yaptım dolapta o sevdiğin dolmadan

İşte gece işte baykuş işte ay
Başımın üstünde yeri var hay hay
Benzim soluk kanım donuk
Halimi soran yok ha vay vay
İşte ağustosböcekleri eğlenmekte lay lay
Ürkek bir ceylan gibi tay tay

Meymenetsiz koca dünya
Sevecekti beni güya
Ölünce anladım
Her şey bir rüya
Eskiden bir araçtı
Dünya malı mülkü

Kabuki aşklarla dolu ortalık
İçler hiç olmuş
Arzularsa piç
Varsa yoksa her yiğidin aklında
Alaylı bir piliç
İş bu haldeyken Leyla ve Mecnun