Han Danca Şiirleri - Şair Han Danca

Padişahın fermanı
Nicesinin dermanı
Haktan yana biriyse
Çürüttürmez elmanı

(03/03/2007 HAN DANCA)

Kanamalı bir hasta için
Kan değil can aranıyor
İzledikce televizyonu
Şu yüreğim daralıyor

Tüm haberler üst üste

Dudakların karanlığı emiyor içimdeki
Ölüm şimdilik varsayıldığınca uzak
Ensemde bir ürperti
Tanrılar adına bu bir tuzak
Dudaklarımdan çekip aldığın
İzzet-i nefsimmiş meğer

Şair boğuldu
Eleştiri yağmurunda
Bir Nobel arefesi
Ve ciltleri ok oldu da
Çetrefilli yüreğine saplandı acımasızca
O canım kitapların

Gözlüğünün ucundaki toz kadar yakın
Şu gönlüm çıldırmakta lütfen serbest bırakın
Yakamı bırakın da peşimden koşan
Şu bedbaht ve ağlamaklı soytarıya bakın

(26/02/2007 HAN DANCA)

Her yerde bol bol kazık
Yahu bu millete yazık
Kimseler acımıyor
Kendini kurtarıyor

Özelleşme olalı

Sen sen oldun da ne oldu
Ne değişti söylesene
Edindiğin yaftalarla kurulu düzeninde
Kim olduğunu sanıyorsun
Seni sen yapan kimlikler mi şimdi yani?
O zaman diplomasız sen bir hiçsin öyle mi?

Yıl üstüne yıl
Yüzyıl üstüne yüzyıl
Ölümsüzlük ve akıl
Gel günlüğüme takıl

(21/02/2007 HAN DANCA)

Prensesin kanadından
Bir kan damlası süzüldü
Susamış dudakları
Toprağın kana doydu
İnsanlar o devirlerde
Ölmeyi bir yana koydu

A harfine bakıyorum
Alkışlamak var orada
Alkışlamalı insan mutlu olmak için arada kendini
B harfi var sırada
Bölüşmeli diyor her yerde ekmeğini suyunu
C ise cıvıl cıvıl olmaktan bahsediyor