Han Danca Şiirleri - Şair Han Danca

Ben beni bildim bileli
Çoraplarım fileli
Çok zaman geçti canım
Ben yürekten güleli
Masum bir ruh değilim
Tüm erkekler sevgilim

Direne direne
Bindin o trene
Ne gereği vardı
Öyle sert frene
Ağlayarak geldin
Şu koca dünyaya

Bir boyun masajı eşliğinde
Bir şehvet mesajı eşliğinde
Tenlerimiz gölgede buluşur
En düşük notası değil midir
Şehvet zaten aşkın
Kavramsal beraberliğimiz

Ve vahşi güzellik
Şehvet gözlerden akarken
Düşünme yetisini bloke eder
Büyük göğüsler büyük arzular doğurur
Altın değersiz olur ve anlamını kaybeder
Çünkü ordaki tek altın artık o altın saçlı kadındır

Bak ay geçti yıl geçti
Çoğu bana kıl geçti
Ah sevgili yaşamım
Bakın da nasıl geçti

Geçmişi kapatmışız

Göz görmeyi bilse
Bir bakabilse
Gerçeğe inat
Ruhunu kanat
Yılların bayat
Bu sanma hayat

Opus karanlığında
Sözgelimi bir aşk
Bayrak gibi dalgalanır
Gümüşbalığı ay üstüne düştüğünde
Hazine avcılarını oyalar
Nehir göz kırpar

Oh be çok sevindim
Ölmek yalanmış
İnsanlar kör mü olmuş
Buna inanmış

Ölümsüzlük iksiri

Yürümekteyse şifa
Yürü ki çekme cefa
Yürümekteyse deva
Yürü durma bu defa

Sürmek istersen sefa

Tam önündeyim
Zaman kartı ellerimde
Bir yanım geleceği beklemekte
Ve tüm güzellikleri ertelemekte
Bir yanım geçmişe hükmetmekte
Ve çaresizce kükremekte