Hamit Kunt Şiirleri - Şair Hamit Kunt

Sevda Lavları

Hadi
aşkın ritmine
kaptır kendini
Patlat yüreğinin

Eski şanı pehlivan,Yaman Ali derlerdi
Er meydanında başta,aslan gibi kükrerdi
Hele çık karşısına,bir tutuşu yeterdi
Bugünlerde ayakta duramaz oldu
Ali’nin bileğine pehlivan dayanmazdı
Devirir minderleri yılmak nedir bilmezdi

Fena esvabımı püryan eyledim
Bütün aşikarımı giryan eyledim
Dost’un kitabında
mahbub olmayı
Dost’tan başka maksut
olmamayı yeğledim

Ve güle düştü ateş
Bülbülün canı yandı
Bir seyr-i gaflete daldı ağyar
Sadece yar uyandı

Böcekleri bilmem ama kuşlar ayaktalar Çamlıca’nın İstanbul’un adalarına,ve ta Yalova’nın dağlarına bakan sırtlarında.Ay nöbeti Güneşe teslim etmek üzere.Rüzgar serin,bulutlar çekilmiş cepheden.Şehir uyuyor.Sanki bir ben uyanık,bir de kuşlar.Vardiya çalışanlarla,ekmek tekneleri çöp kutuları olanlar bir de.Beton yığınlarının üzerine bir başka doğuyor Güneş parlak bir Pazar sabahında.Şehir uyuyor...Ayaktayım.yüreğimde neler yaşadığımı,bir yolla iletebilsem yüreğine, ve sen de aynı şeyleri duysan yüreğinle…o zaman diller sussun varsın. Tarih yürekleriyle konuşanların öyküleriyle dolu.gönüllerin hep kasvetli olduğu bu çağda masalsı aşklar olamaz mı? Her yürek bir masal kahramanı aslında.Şu arzuların çılgın ateşinden kurtarabilsek yüreklerimizi.Figüran duygularla yaşıyoruz hep.Kahramanlarımızı zindana attık.Elleri bağlı,ayakları zincirli,gözleri bağlı,ağızları bantlı…Kendi zindanımızın gardiyanlığını da kendimiz yapıyoruz maalesef.Kendi hapisliğimizin hakimi de,savcısı da biziz.Gönül kuşumuzu beden zindanlarında çürütme kararı dışımızdan bir düşmana ait değil.
(bitmedi)

Gelişin
Gel-gitin
“gel”’i gibi
Derinden
sakin
Sessiz

Öyle bir düşsem ki aşkın kuyusuna
Del olsam
Yurdumu teşrif etse de Leyla
Tanımasam
El olsam
………

İnsan
Bir damla kan
Bir nefes can
Bir üfürük heyecan