Şarkılarımı dinlerken
Anlıyorum
Senin dışında hiç kimse için
Artık söylemeyeceğim
Sadece seni dinliyorum
Seni dinleyeceğim
Ey aklında bir sürü soru olan
Ey zamanın ve zeminin değişkenliğinden bağımsız yalnızlığına
Acısına sarılan…
Yalnızlığı, acıları, soruları ve düşünceleri kadar…
Hiçbir anlamı olmayan ey insan…
Ey ruhum sen ne arıyorsun bana onu söyle
Birlikte arayalım, nerede istersen iste
Belki bulamayız ama
Sonbaharın sarı yaprakları da olsa kaderimiz olan
Ey ruhum,
Gördüklerimiz de yeter bize
Ah özlediğim zaman
Hatıramda canlan
Bırak dilimi, o sussun
Gönlüme bak, o konuşsun,
Ya da daha iyisi ey nar çiçeğim,
Sen konuş ben dinleyeyim.
Bu fahişeyi niye gördüm rüyamda
Ne dedi bana
Ne fısıldadı kulaklarıma
Onlarsız yaşadığımızı sandığımız dünyada
Yaşadıklarımızı soylu bir fahişeden öğretti sanki hayat
Benim kelimelere ihtiyacım var...
Başka bir dile...
Doğanın dili
Doğal olanın dili
Fırtınanın. dalgaların
Belki mehtabın
Bütün insanlar bunu soruyor sanırım
Ya Rab, nereden kaldı bana bu yalnızlık?
Neden yapayalnızım
Sonbaharın sararmış yapraklarında yalnız
Baharın çiçek açmış kırlarında yalnız
Ne şehir önemser,
Ne yağmur anne
Rüzgar eser,
Mesela bir kuş yuva yapar
Dalgalar kumları döver
Sakince
Uzun yıllar hapishanede yatmış bir serseriymiş
İnanmış inandığına
Yar sever gibi sevmiş inandıklarını, vatanı
Bağlanmış kalmış oralarda
Hayat bilmez, ölüm bilmez, hastalık bilmez acı bilmez
Eski kuşak bir devrimci
Şiir okuyor o ara
Ne güzel şiir
Yargısını insan kendisi yapmamalıdır
Diye mırıldanıyor bir anda
Nasıl kötü gelsin ki bir insana yaptığı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!