Atılacak varlık yok atarsan akıl değil,
Topraktan temiz geldik giden steril değil,
Varlığı atık yapan çöplük düşüncelerdir,
Adını çöp koyduğun hiç bir şey atık değil.
Şayet darlık basmış ise ya ruhtur ya ayaktır...
Ayağı aşkla saran
Bil ki terli çoraptır !
Dar gelen ayakkabı
Koşturur saadete !
Ayakkabı ki vurur,
Ey yosma! Gizli düzelt dağınık saçlarını;
Kıskanır kî hâtunlar uyuyan erlerinden-
Erkek sinekler görse kaldırır kaşlarını,
Kırılır tüm taburlar âşıkı kederinden.
Burkulsa da kulağım her gönül sohbetinde,
Bir çınar var uzakta, devlet gibi, çağ gibi;
Ömür boyu ayakta, bayrak gibi, bağ gibi;
Musallâdan geçse de seni yalnız bırakmaz,
Bekler seni berzahta, babadır o, dağ gibi.
Kavuşmak tek kelime
Ölenden haber vermez
Giden varmış yerine
Artık eli öpülmez
Bir an çıkıp gelse de
Sen, âşık olacaksan ilk bahara âşık ol,
Diz çök onun önünde çünkü ikramları bol,
Yaprak sana göz kırpar, ardı sıra tomurcuk,
Çek içine kokuyu her râyiha bir sembol.
Nice mevsimler geçti gâh üşüdüm, gâh yandım;
Bölüşmek bir simidi muhabbeti telâşta,
Bir bakışta sayısız güzellikler bu rafta,
Keyiflı tesâdüfe insafsız bir ayrılık,
Dört kulak dayasak da duyamayız etrafta.
Sular mevsime göre ya donar, ya ısınır,
Karşıda bir mescit varsa yanında meyhâne var,
Acep hangisine giren çıkarken eyledi kâr,
Meçhule olta atıp da balık tutan var mıdır,
Meyhâne de şarap içip balık yiyen bahtiyâr.
Akrepler ve çiyanlar ondan âhûzâr etti,
Çakalı, kurdu kuşu, önlerine kattırır;
Yılan ısırık atsa çakırkeyf olur pinti,
Aslan vurursa dikiş, porsuk toprak attırır.
Vatan bizim iklimimiz suyunda hayat yazar
Gâhi akar, gâhi taşar, gölünü kirletmeyin
Bağında gül endam eder bağbanında gülizar
Samyeli ve lodos ılık, poyrazı benzetmeyin
Binlerce ton renk taşıyan kelebekler semâda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!