Son bir şans daha ver ne olur dersem,
Kapansın ciğerim almasın nefes.
Yanılır şaşırır tekrar seversem,
Dur desin kalbimden yükselen bir ses.
Çocukluk;
Geçmişe bağlanan bir ilmekti,
Aslolan;
Yüzlere düşen izleri silmekti.
Ve asıl aslolan;
Bir gün tükeneceğini bilmekti.
Bir çiçeği unutup öz almamışsa eğer,
Arı bile ar eder hicap duyar balından.
Sırtımdan vurulmamın sebebi buymuş meğer,
Olmamış insanları koparmışım dalından.
Sendeydim,
Git dedin gittim.
Şimdi gel diyorsun,
Gelirim tabi;
Güneşi soldur,
Bendeki seni alsana…
Bir nisan yağmurunda yine senleyim.
Sevdamın adı “ayıp”,
“Ben” kayıp.
Seninle hiçbir şeyi doyasıya yaşayamadık.
Olsun dediklerimizi erteledik hep.
Eylülü yaşadık yaz mevsimlerinde,
Yenemedik hasreti.
Ama,
Barışa yol alsın durmasın kemde,
Ne olur yürekler taş kesilmesin.
Acıya gark olmuş canım ülkemde,
Düşünce uğruna baş kesilmesin.
İnsansın insana kollarını aç,
Bazen yeryüzü ağlar,
Bazen taş toprak çağlar.
Umudunu kaybetmişse, bazen yıkılır dağlar.
Herkes onları bekler,
Birazdan gelecekler,
Zindanda güvercinler sıkılınca karadan,
Ak ve pak olmak için nice antlar içtiler.
Samimi dualara fırsat verdi Yaradan,
Bini bir kuvvet olup kapıları açtılar.
Beyazın ram olduğu Peygamberi andılar,
Aslının yerini tutar mı vekil,
Yüreğin pil ile atışı gibi.
Vekilin veriyor rüyama şekil,
İki boş yastığın yatışı gibi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!