terimin terine bulaştığı gün
başlar tınlamaya senkron sesiyle
bir zafer şarkısıdır tenor sax
arkasından inci dilleriyle zencilerin
vokal, akustik gitar ve flütte ben
şarkı söylüyorum sizlere sakıncası yoksa
tuğla kadar sağlam örüyorum
ölenlerle çoğalan ömrümü yeniden
1. izmir vapurunun bacakları kızılten beyaz
tülden akar üstüne dumanı ölü karanfillerin
uslu bir çocuk omzu okşar saçlarını körfezin
2. ışıkları sarı gri bir yelkovan kızını kışkırtan zaman
pigmeler uçuşuyordu afrika'da
adımları hintli sevgilim
uzuyordu bir ülkenin esirliği
ingilizceydi gramajı ekmeğin
adını bilmediğim bir şehrin son durağından
şu sigara kağıdına yazıyorum şarkılarınla çoğalan
hatıralar uçup giderdi avuçlarımdan
dışarda olağan ayyaş bir sabahı yaşayan istanbul
gökyüzüne iz bırakan kuş busesi
gibisin ey yüreğime yerleşen kalabalık
ne varlığın belli
ne yokluğun yalnızlık.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!