Zor sanat, insan olmak
Şu insanı anlamak zor
Çiçek bozuğu içli, resim gibi
Masum, acınası bu yüzün yüreğinde
Karanlık uçurumlar, katran kuyuları
Gizemli labirentler olmasa
Tanrıların babası
Zeus’un işveli, cilveli
Sevişken kızı
Mitolojik çağların
Âşk Tanrısı
Eros’un annesi
Umuttu, ışıktı
Ve inançtı Spartaküs
Bir kibrit çakmış
Karanlıkların korkulu rüyası
Bir meşale yakmış
Bedeni gibi tini de
Zaman, karlı doruklardan
Çorak topraklara gürül gürül
Delicesine akan bir ulu ırmak
Çağları delen, değiştiren
Krallar, imparatorluklar deviren
İnsanın yetmediği, yetemediği
Siz
Güneşi tutmaya gidenler
Eriyen
Donmuş göz yaşlarını içenler
Başkalarının acılarını, ağıtlarını
Yaşamayı sanat edinenler
Yüreğimin
En deli, en aykırı sevdası
Şiirlerimin büyülü şarabı
Yokluğun, ayazlı kış geceleri
Acı bir çığlık, bir sürgün
Hele gülüşün
Bütün yitik zamanlara
Antik çağlara
Işık tutan
Akıllara ziyan
Dudakları uçuklatan
Dün akşam resmini
Kadehime yasladım
Hem durmadan içtim
Hem durmadan ağladım
Bilmiyordum
Böylesine seni
Bazen munis
Bazen delişmen
Aygır ve asil
Bir kısraksın sen
Bilesin ki
Öpüşlerin kıyamet
merhba.
hocam Atatürk Lisesınden eski hemde çok eski bir öğrenciniz....ilk mezunlarından lisenin.sizlere ulaşamıyoruz yardımcı olabilrsenız....