(Çocukluğu Almanya'da geçmiş orta yaşta bir kadından
dinlediğim ve edindiğim notlar üzerine yazılmıştır.)
Şehir-i Garbsen'de olancası buydu biriktirdiğim
ilk aklıma gelen pinokyo bisiklet koşan çocukluğum
ve bakkala giderken çevirdiğim pedallarda ezildi
Hayat gelip geçici akıp giden bir zaman
ölüm var yok arası sonsuzlukta bir duman
acısı, kederiyle, tatlısı, neşesiyle
yaşamak güzel şeydir yaşamaktan anlarsan..
Sen Emiroğlu Taylan kömür bakışlı Taylan
anamın tavlı peksimetleri
hınzır bir gülücüğü
kopardı yanağımdan
yarına çeyrek kala
gamzelerdeyim
off..
' Yolun sonuna geldik, in artık
Hem yüreğimden, hemde gözbebeğimden '
Kırık
dökük
bir merdiven
Bu şiir halkımıza, ülkemize dairdir
bir tas sıcacık çorba benim de hayalimdir
ve yıllardır sıktığım krizlerdeki kemer
Tabiri caiz ise hali pür melâlimdir
Bu şiir sana, bana hepimize aittir
Bu dünyada güle aşık bir benim
dağlar benim, kuşlar benim, gök benim
bunca yıldır şiir yazdım yol gezdim
senin gibi candan gülen görmedim
Güneş doğup dalda kuşlar ötünce
Bizâr oldum Allahım düşeyazdım aşk diye
kırk yıl dolanıp durdum sırnaşmadım kimseye
çirkini güzel bildim darası battal içun
özüme söz dokundu meylim küstü sineye
İştiyakım içrekte bıktım usandım candan
Amerika ve Irak, hesap yapıp durdular,
Su gibi körpe genci, pusu kurup vurdular,
Geçmişini bir düşün! Mert’in dostu olmazmış;
Taşları bağladılar, Köpekleri saldılar..
Sen Mehmet’im Mehmet’im…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!