Halil Manuş Şiirleri - Şair Halil Manuş

Dibekte dövülürcesine zonklayan
Bir fikir var beynimde… Merkezden kaçık…
Yürekten ettim arzu hâlimi beyan
Kul kapalı görse de Allah’a açık.

Durup dururken açan gül neden solsun?

Damda direk
Olması şart
Er de yürek
Olması şart

Tarlada muz

OKU, OKUT

Silkinerek at gafleti
Kitap oku, kitap okut
Yenmek için cehaleti
Kitap oku, kitap okut

Hakkın yüce kitabını
Okuyalım, okutalım
Vermek için hesabını
Okuyalım, okutalım

Gelip de geçmişimiz ne?

ÖĞRETMENİM

Anlattığın bu dünyayı
Gezeceğim, öğretmenim
Yapılacak her hatayı
Sezeceğim, öğretmenim.

…
Mezarda kan terliyor babamın iskeleti;
Ne yaptık, ne yaptılar mukaddes emaneti?
Ah, küçük hokkabazlık, sefil aynalı dolap;
Bir şapka, bir eldiven, bir maymun ve inkılâp…
N.F.K

Kaf dağında aşk okuyla vurulan
Yüreğime; birde sen vur, ne yazar?
Yıllar yılı dilden dile duyulan
Şu halimi; birde sen gör, ne yazar?

Hangi çiçek susuz kaldı solmadı?

“OĞLUM! BAK GİT” DENMEDİ Mİ?

Ne bu pervasızlık böyle
“Oğlum! Bak git” denmedi mi?
Tahrik edip durma öyle
“Oğlum! Bak git” denmedi mi?

Bakma tenimin kara oluşuna
Sana vurgun yüreğim var içinde
Dinle, şahit ol aşkla vuruşuna;
“Söylemedin sevdiğini niçin” de

NEM KALDI?

Her derdini çekerdim de
Çekecek halım mı kaldı?
Gonca güller dikerdim de
Dikecek dalım mı kaldı?