Halil Manuş Şiirleri - Şair Halil Manuş

Yüz yıl değil binlerce yüz
Yıl olsa da kurulalı
Genç ve ihtiyar hepimiz
Cumhuriyete sevdalı

Doğu batı ayırmadan

İki sözde bir “ben” diyen
Cin olmadan adam çarpma
Malumdur bizce hikâyen
Cin olmadan adam çarpma

Öğren önce dinlemeyi

ÇEKTİREN SEN, ÇEKEN BEN

İnan ki ben beni bildim bileli
Çektiren hep sensin, çekense benim
Aşılmaz sandığın nice engeli
Sektiren hep sensin, sekense benim.

Her şey para değil elbet biliriz
Fakat adalet istemekte mi suç?
Yardım iste ilk önce biz geliriz
Sence aşkla hizmet etmekte mi suç?

Gözümüz yok; şunun, bunun cebinde

Sıkı tutmazsan işini
Dökersin sonra dişini
Hayal edip geçmişini
Anarsın… Demedi deme.

Üzümün çöpüydü armudun sapı
Seçe seçe bu hallere düştük biz
Basit derdimize onlarca hapı
İçe içe bu hallere düştük biz

Baykuşlar tünetip gonca güllere

GÜZEL ÜLKEMİN TEKNİK VE MESLEK LİSELERİ

Sönmez güneş gibi parlamakta meşalesi
Güzel Ülkemin Teknik ve Meslek Liseleri
Aydınlatır gönülleri ufacık şulesi
Güzel Ülkemin Teknik ve Meslek Liseleri

Kur’an “Gerçek din İslam’dır” demekte
Ki “Müslümanlar kardeştir muhakkak”
Ara bulan kardeşliği övmekte
Ne halde kardeşler gör acıyarak.

Şucu bucu diyerekten ilk önce

Hasret giderirken dağlar bulutlarla
Sevgim sana doruklarda can bakışlım
İlmik, ilmik bin yıllık umutlarla
Can atlasımda, desen desen nakışlım.

CANIN ÇIKSIN

Yapmadığın halde iftira ile
Adın çıkacağına, canın çıksın
Asılsız sözden çekmektense çile
Adın çıkacağına, canın çıksın