Halil Manuş Şiirleri - Şair Halil Manuş

Nerden başlayıp anlatsam
Dert bir değil kulaç, kulaç
Yunus’ça kapına yatsam
Sensin dertlerime ilaç

Düşürtme dilimden seni

AKINTIYA KÜREK ÇEKME

Hesap kitap yap ki önce
Akıntıya kürek çekme
Bir bilene danış bence
Akıntıya kürek çekme

Neler buldularsa ele
Aldılar, cümbür cemaat
Tezeneyle vurup tele
Çaldılar, cümbür cemaat

Uyuttular hem durmadan

ZOR BE GÜLÜM

Bizim köyün dağlarının
Çiçekleri mor be gülüm
Hoş sohbetli sağlarının
Hatırını sor be gülüm.

FALCILAR

Hazineler görse de falcılar burcunda
Önceden ne koymuşsan, o çıkar hurcunda.

TEZAT

Heyhat! Ölüler diri, diriler ruhsuz
Nasıl yaşanır, nasıl! ? O’ndan korkusuz…

1987

Sırt çevir bildiğin tüm karanlıklara
Koş, koşabildiğince aydınlıklara

ÖLÜM HAKTIR*

Yıllar var ki esaret altında
Kinle, sitemle dolmuşum
Zincir vurmuşlar yüreğime
Kendimi onda bulmuşum.

Kulak ver de dinle beni
Söze vurgunum, söze ben
Kul eden kendine seni
Göze vurgunum, göze ben

Meylim yok parada pulda

Satranç gibi hayatta, sıra sende
Yapmadan önce hamle, hele bir dur
Vezir için birkaç piyon versen de
Mat yapmak için akıllı plan kur.

Rakibin zayıf anını beklerken