Halil Manuş Şiirleri - Şair Halil Manuş

EY! SEVGİLİ

Biz günahkar ümmetine
Şefaat et Ey! Sevgili
Kusurlu olsak da yine
Şefaat et Ey! Sevgili

Düşünme ne yapsam diye
Gökyüzü hobin olsun.
Havacı dolsun Türkiye
Gökyüzü hobin olsun.

İlk uçağı kâğıttan yap

Nasipmiş ki gidiyorsun
Güle güle git kardeşim
Gönlüm senle, biliyorsun
Güle güle git kardeşim

Bir arzum olacak senden

Cehle karşı savaş açtık
Kalemin silahın olsun
Nur misali ışık saçtık
Ruhun aydınlıkla dolsun.

Güller dağıt hep elinle

KABUKTAN ÖZE

Kabuktan ayıramazsan gözünü
Görürüm sanma cevizin özünü
Külünü gören görmeli közünü
–Baktıklarına dikkat et bakarken

ŞÜKRET BE KÖKSAL'IM

Ne yazdıysam Köksal'a yazdım sözde
Okuyup anlayan sizlere özde...

Çok açsın biliyorum
Ölme eşeğim ölme
Yaza söz veriyorum
Ölme eşeğim ölme

Ne çulun var ne semerin

NEYE YARAR Kİ?

Özür dilesen ne, dilemesen ne?
Şu gönlümü bir kez kırdıktan sonra
Altın tepsilerde güller versen ne?
Söz ile başıma vurduktan sonra.

Başımızda som altından
Taçtın, bire Koca Reis
Kardelence kar altından
Açtın, bire Koca Reis.

Nasıl dayanır ki eşi?

Dönüp baktın mı geriye?
Neler, neler oluvermiş
Boşa geçmiş ömrüm diye
İki gözün doluvermiş.

Ölüm varsa bu kin niçin?