Halil Manuş Şiirleri - Şair Halil Manuş

“GEL” MEVLANA

Kim olursan ol yinede "gel, gel, gel" derdin
Olmazmış sevgisiz... Gözler önüne serdin

Geldik işte kapına, uyup ta çağrına

Sen utanma yavrum…

Sen mi istedin; ayrılıklar olsun doğmadan daha?
Sen mi istedin; cenin yol bulsun çıkarken zevkler şaha?
Sen mi istedin; ruh yoksulu şu adamın baban olmasını?
Sen mi istedin; anne adlı meleğin Azrail’in olmasını?

Seni çok seviyorum
Benim güzel okulum
Aylardır bekliyorum
Benim güzel okulum.

Küçüktüm, kucak açtın

ZULME RIZA ZULÜMDÜR

Bediüzzaman ne der?
“Zulme rıza zulümdür…”
Zulüm olamaz kader
Olsa olsa bir zuldür.

Ne güzel adalet(!) böyle
Vekil onsun, asıl ölsün
Sahi; adalet mi söyle
Vekil onsun, asıl ölsün

Bize gelince “Rabbena”

İmtihanlarla dolu hayata
Yalnız,
Yapayalnız..
Pusulasız giriyorum.

Gösterenlere göre

Görmediğimiz ne kaldı?
Bunları da gördük, vay be!
Ana kızı bara saldı
Bunları da gördük, vay be!

Hem Oğuz’duk hem de Kayı

Zaman denen değirmende
Kim var ki öğütülmeyen?
Giden gitti sıra sende
Var mı doğup da ölmeyen?

27/08/2012 13:05

Duydum ki habersizmişsin
Bu kadar dalma Cemil’im
Sanki dünyadan bezmişsin
Koy verip salma Cemil’im.

İnsan bilmez mi kârını

Hele dur da düşün bir kez
Allah için, Allah için
Hakkı ve hakikati sez
Allah için, Allah için

Dikkatlice bak sineğe