Halil Manuş Şiirleri - Şair Halil Manuş

NE DİYELİM, MÜHÜR SENDE

Keyfe göre seçiyorsun
Ne diyelim, mühür sende
Birde yemin içiyorsun
Ne diyelim, mühür sende

NE DÜZEN, NE UYUM

Geveler durursun sözü
Dediğin sadece “ham hum”
Gel saadete; de özü
Ne deveyiz ne de dorum*

Dün doğmuş gibi daha
Ne çabuk geçti yıllar
Erdim derken felaha
Mahşere çıktı yollar

Kendi derdinde herkes

NASIL OLSA TUZUN KURU

Milletin derdi sana ne!
Nasıl olsa tuzun kuru
Hazır cevap, çok bahane
Nasıl olsa tuzun kuru

NE DELİSİN, NE ÖLÜSÜN

Ermez oldu aklım sana
Ne delisin, ne ölüsün
Din kimedir? De ki bana
Ne delisin, ne ölüsün

KOCA MİMAR SİNAN

Kayseri’nin Ağırnas’tan
Devşirilip çıktı yola
İlk rütbe “acemi oğlan”
Hakkında hayırlı ola

KÖYLÜ KALAMADIK, ŞEHİRLİ OLAMADIK

Akıl erdiremedim bir türlü nedense
Köylü kalamadık, şehirli olamadık.
Şehirdeyim de sızlar yüreğim köy dense
Köylü kalamadık, şehirli olamadık.

Köyüm sende bir haller var
İbibikler ötmez olmuş
Nerde o piri kocalar
Tüten baca tütmez olmuş

Yazacak onca dert var da;

Yaratanı hatırlatan
Ne güzel sembolsün lâle
Görene yürek sızlatan
Ne güzel sembolsün lâle

Mavi mi dersin sarı mı?

Üfürükle ırgalanıp
Delice esmem, esemem…
Dışarıdan kurgulanıp
Devlete küsmem, küsemem…

Kayırmam akraba, yeğen