Halil Manuş Şiirleri - Şair Halil Manuş

ANADOLU’MUN TOPRAĞI

Anadolu’mun mübarek toprağı
Ne kadar bereketli ve doğurgan
Dalda cevizler yerde bal kabağı
Yiyelim de olmayalım savurgan

BEKLETME BENİ

Kaç yıl oldu, gel artık geleceksen
Buğulu gözlerle bekletme beni.
Bırak nazı, sev artık seveceksen
Günleri aylara ekletme beni.

Dinle oğul bu güngörmüş atanı
Ayak belli değil baş belli değil
İyi belle şu vatanı satanı
Çakal belli değil kuş belli değil

Hep senden yana sanırsın onları

Gözlerin ateşse eğer
Beni yakıp kavuran
Yaksın artık…
Ben hazırım.

Kirpiklerin oksa hani

Çok katlı bir apartman
Zemin katında bir daire
Zar zor güneş alan
Salonunda bir kanepe
Bakıyorum öylece
Baktıklarım kanepeden öte…

BEDİÜZZAMAN

Zaman öyle zaman ki, pek yaman
Millet, evladından çekmekte aman
Öncelikle kurtarılmalı iman

Zulmet çökerken üstüne milletin;
Kış bitip yaz gelecekmiş kime ne?
Ayakta durması için devletin
Tek şart; adalet. Gerisi, bahane.

Bildiklerinin tümünü
Anlat bana babacığım
İlk önce doğduğum günü
Anlat bana babacığım

Düşün; ne zaman, nasıldı?

Önce altı ay bekledik
Üstüne dört ay ekledik
İyi zam olur belledik
__ “Bitmez ki hiç harca, harca
__ Kalanını da ver borca! ”

Sen anlatadur talkımdan
Tutar mıyım, tutmaz mıyım?
Ver de bak güllü lokumdan
Yutar mıyım, yutmaz mıyım?

Koyup başkası yerine