Halil Manuş Şiirleri - Şair Halil Manuş

Seyre dalmışken âlemi
Seni aradı gözlerim.
Aldım elime kalemi
Hep seni yazdı sözlerim.

Türlü türlü haller gördüm,

Bakıp kalma akıp giderken zaman
Gidenlerden gelen olmadı ki hiç.
Sakın müsrif olma, aman ha aman
Alın teri dök; helalinden ye, iç…
2011

BAYRAM GELMİŞ NEYİME…

“Bayram gelmiş neyime;
Kan damlar yüreğime”

Böyle başlar bir halk türkümüz. Türküler bizim özümüzdür. Onlarla coşarken; yüreğimiz, sığmaz olur bedenimize kimi zaman. Kimi zaman da; bu türküde olduğu gibi, çarpar yüzümüze gerçeği hiç eğip bükmeden. Bayramlar neden yapılır? Eğer her zaman ki yaşayışımızdan bir farkı yoksa bayram yapmanın anlamı ne? Bayram sadece kendimize mi ait? Peki, kimler bayram etmeli?

Bugünün yarını da var
Sabır eyle, bekle de gör
Kış kışsa yağacaktır kar
Sabır eyle, bekle de gör

Emek yoksa yoktur yemek

Herkesin hakkı adalet
Bugün bana yarın sana
Hak gözetmeye gayret et
Bugün bana yarın sana

Yakışmaz insana zulüm

Barışta ter, savaşta kan
Dökersen yan bakamazlar
Sevgi tohumunu her an
Ekersen yan bakamazlar

Kin tutadursun kefere

VATAN ana gibidir kucaklayan
Ana hakkı çok kutsaldır bilesin
Odur seni her kötüden saklayan
Yan bakanı tek kalemde silesin

BİR olan Allah’a sıkıca sarıl

Yoktur emsalin Türkiye’m
Baharımla kışımsın sen
Sonu gelmeyen hikâyem
Ekmeğimle aşımsın sen

Küsen varmış sana; Niçin?

YORUMSUZ

Bir düş gördüm memleketten
Haber benden, yorum senden
Çıkmış sandım felaketten
Haber benden, yorum senden

Bir kıymık saplanır da yüreğime
Derinden hissederim acısını
Kelepçe geçirilmiş bileğime
Dindiremem vurgunun sızısını
2011