Halil Kıvrık Şiirleri - Şair Halil Kıvrık

Yüz gündür yüzümden ayrıyım
mutsuzluk benim yüzümden
asık suratlılıkta yakışmıyor
olsun varsın şu ölümlü dünya geldik bi kere.
ölmedik ya.
Nedeninde ölümsüz kalırken.

Uzaklara takılıyor
zihnim
kendi sessizliği içinde boynunun borcunu ödüyor gerçeğe uzanan yolda bilinç..

Bir hayli vakit geçti
sesini duymayalı

Şuruplar kızılcığa giderken
tadıma tad kattı şiir
insan olmanın keyfinde bir bahar oldum içimde
içim içime sığmıyor
sığmaz rüzgar hücrelerime
hiçbir sırra akıl erdiremeden.

Yaşamak sevincime ve insanı sevmeme darağacı kurarsan adalet.!
bil ki;
ipini sevgi çekecek boynuna
adın okunmayacak secerende
boyunun ölçütünde
olmayan ruhunla

Şarap oda sıcaklığı kıvamında içilmeliymiş
Düşünüyorumda;
Gröndland'aki eskimonun elindeki şarap kadehini
ekvatordaki kankasıyla kadeh tokuşturduğunu
herşey göreceli.

Oranın büyülü bir dünyası yok
büyü,müyü de yok orada
büyü(ye) cek

füsun;
ağa takılmış ak kadın

Havva’nın kaprisinden habersiz
Adem.
Bir damla sözcükle bitkin düşüyor AŞK.

Ya kutsal kitaplarda ertelenmiş rüzgarlar bekleniyor,
yada;

Bu yön bizim insan yanımız
kamaşan gözlerin salıveren tarafı
karanlıkta aydın seçilebilirliğimiz desem inanmıyacaksın

Es geçtiğinizde
düşünüz

Yitirdiklerimizi
gerisinden geri öne çekmez isek babam
senin uygarlığının gerisindeyiz.

Samimiyetsiz emmime ısınamadım şerefsizim
onu sil sağduyundan!

Üzerimizdeki ölü toprağını silkeleyelim önce,
sonra kanatlanacağız
hele
şu kış kışlasın donu çözülsün sırrın
şırıl şırıl çağlıyacağız
cemre kalbe düşünce.