Halil Kıvrık Şiirleri - Şair Halil Kıvrık

Aşk olmasa
aşkın içinde sen olmasan,
bu dünya bu kadar güzel ve anlamlı olmazdı

Bütün tenimizde
dudaklarımın ve ellerimin dokunduğu,

Aşkın hangi kesiti dir ki;
hiç çıkmamış içimize işleyen
ilimiş
ve
ilişmiş olsun ruhumuza zamanın herhangi bir diliminde
hangi dilde?

Hayatı;
aralamak ve araklamaktan ibaret diyesimi uzak tutuyorum uyuz köpeklerden
eğitim şart diyorlar
aşağı tükürsen toprak
yukarı tükürsen gökyüzü
ayaklarımızın bastığı yer uygun adım

Bu akşam;
öyle bir zaman üzeriydi ki;
özlediğimiz
beklediğimiz bahar akşamıydı.
üzerinde tomurcukları patlatan gülün sabrının sonu.

Hepsini toplasan porselen tabağa tırampa edilebilir
müstamel alıcısına ilişmiş zihniyette
anasını
önce aşksızlık öptü
geriye piç kaldı sızı ortalıkta.

Zaafiyet ve cahillik!
bir eksenin iki ucundaki denge
Hükmedenler süreci ele geçirmişler ise
zamanın yoktur
ellerinin nasırını kazımaya.

Böyle mi!
deyişindeki sesin yankısıyla aydınlandı içtenlik
kör kuyuların derinliğinde
suyun yüzü
içmez miyim yudum yudum seni.

Birşeyler yaşanırken birşeyler ölür -
kırılır
bu denklemin formülü
bu b/ölümü unutmayınız

Bekaası bakası

Hiç umursamaz
ummazdık
kuytudaki devi uyuyor sanırdık
meğerse bir serçeymiş yüreğimizde pır pır eden

O’ ilkbahar tazeliğinde gelincik

Delilik katsayısına itirazım var kadı efendi!
hukukuna muktedir malik olmuşken fikrinde subjektif vicdanın.

Meselenin en acı yüzü
ağa beyefendi
zalimin arka bahçesinde