Halil Kıvrık Şiirleri - Şair Halil Kıvrık

Günün yorgunluğu halâ üzerimdeyken
dalıvermişim aşkın sessiz seyrine.

Elimde kalem;
anlatamadığım sözcükler içimde.
Dur

Ellerinde değil
bırakılan rüya
yılların ardından açılmış
köklerini kazıdığın toprağında çınarı gömdün bir dal yeşil
tırnaklarında yeşerir sandığından.

Şüphe
etmeden ve bencilliğe düşmeden sevmek
insanın hası olanındadır.

satmışım cennetide cehennemide
bir gram korkuya yenik düşmüş dandik

Avuçlarımızda kum saati
açarız
Zaman akar
sevgiler dostluklara karışır.

Mavi adamakıllı mavi

Özlemin gölgesinde emzirtilir vaad
doymazlığın!
naçarlığındır.

Bakış acıları dürülmeli defterin
def edilmeli umutsuzluk

Bir buçuk litre şarap bitti
kafa;
hala taş kafa.

Kütür kütür üzüm iki gözüm..
Bunu hatırlıyorum

Acılara alışmak kolay değildi
değildi;
boyun bükmek yarınlara
Güneşin;
zamanın aşkı olduğu gün gibi aşikardı
gecenin bakire yüzüdür sabah.

Her kim ki;
Finans kapitalin kredisi karşısın da,dirençsiz kaldıysa,
artık onun sosyalistliğinin,
milli şuurunun
gazozuna ilaç katılmışlığından farkı kalmamıştır

Bir üçgenin iç açıları toplamı 180 derece.
büyüyünce dört başı mamur 360 derece olcam..
dik kafalı
dik açılı

acılardan uzak

Şimdi gözlerimde üşümüşlük,
göz kapaklarımı kışkırtıyor
sana
göz atmaktan alıkoyamıyorum sıcaklığımın yaşarken ki gereksinimi
insanca bakış acımda-açımda
bacım demek zorunda bir köhneliği kuşatmış örümcek ağı