Halil Kıvrık Şiirleri - Şair Halil Kıvrık

İçimde öyle büyük
öyle büyük öyle kocamansın ki;
zaman
senin yüzünden yorgun düştü
ölürsen eğer,
bir miktar gülümse emi sığınamızda.

Bir klanda
Sıtaralı maymun yavrusu şebek
sonsuza değin yürek yarasına güldürür
bir avuç fıstığa takla atar-şaklaban
yüzeyde kırkyedi ye ulaşır buzdağı-dipsiz

Ne hikmetse
bu memlekette sağ iken sürünürken sığ görünürsün
öldüğünde yerlere göklere sığdıramazlar

Satılmış -satın alınmış burjuva medyası da
yarar mı babından çevirir yaralı antenlerini

İkimizinde;
aynı anda seveceği
aynı bakışta hissedeceği birşeyler olmalı
ve
çıldıracağı çok şeyler.

İntikam alıyorsun çelişkilerden arkadaş
bu idealin olmamalı
ve
doğru değil bu
sana külfet olarak döneceğinin farkında mısın?

Vahşi atlar
çılgın atlar
vahşiyken ehlileşenler
üstündeyken delleşen vahşiler

Değilken;

Bitki(n) zamanlarımdı
öldürdüğüm tüm değerleri yargılamadan
son ihanetimin akabinde
soğukkanlılığımın devam ettiği sersem saatlerde
sevgilimin sevişme isteğinin tırmandığı zaman çakışırdı birbirine
ne hikmetse..

Ter gözlerinden
fer teninden kayboluyor
zamanla düzelir de alışverişin yok
azar azar azalıyor suyun debisi yatağından
gölgesinde buhar ödüyor diyetini..

Toprak
gökyüzü
güneş
benzetmelere muhatap süreçti
yoğunluk
çağlardan bugüne uzandı

Balkon deyip geçmeyin
bal tutanlığın dokunulmazlığı sarkıyor kasımpaşadan
Zemin kat havadarlığına mesnet
taşıyıcı kirişlerinin yere parelel olması gerekiyordu.

Basit arazi arızalarına kazma vurdum