Halil Aydın Şiirleri - Şair Halil Aydın

ATEŞLERDE YANASIN
Ormanları yaktın ya, sende yanasın
Nefesimi benden aldın ya
Sende ömrün boyuna boğulur gibi yaşayasın
İnşallah koranaysa yakalanırsın
Ey vefasız ateşlerde yanasın

AYAK İZİ
Bir hasrettir kopar içinde
Dolanır durursun doğduğun köyünde
Gezer durursun iç bostan, köyün içinde
Hatıralar serilir gözler önüne

AYAK İZİ-2
Bir hasrettir kopar içinde
Dolanır durursun doğduğun köyünde
Gezer durursun iç bostan, köyün içinde
Hatıralar serilir gözler önüne
Analar bacılar aklına düşer

AYDINLANACAK
Yirminci yüz yılda zifiri karanlıklar yaşadık
Anaların gözyaşlarını, dizlerini döğdüğünü gördük

Boş tasalar, körü körüne biat eden profesörler
Hakikatten akıldan uzak dış suçlamalar duyduk

AYRI, AYRI DURUYOR
İki dere bir arada gönül dağı
Karla boran, yağmur fırtına her yanı
Kader kısmet atmış gurbet ellere
Baba dede yurdundan ayrı, ayrı duruyor.

AYRI DÜŞTÜK
Değerini bilmedik beraber yaşadıklarımızın
Benim gibi düşünmüyorsun diye küstük birbirimize
Fikirlerin çarpışmasından hakikatler çıkar bilmedik
Fikirlerin ayrı olmasından bak ayrı düştük yine

A Y R I L I K -2
Rüzgâr esti savrulduk
Hepimiz biri birimizden ayrıldık
Yerlere serildik sürüm, sürüm süründük
Ellerimizden kimse tutup kaldırmadı
Bir sağa bir sola, bir arkaya döndük

BABAM
O uzun boyu, borsuyla babam geliyor aklıma
Başında yünden başlığı, bereleri sarkmış aşağı
Gözleri masmavi çakmak, çakmak babam geliyor aklıma

O uzun boyu borsu, o hızlı adımlarla yürüyüşü gözlerimin önünde

BACIMA
Yokluk, yoksulluk çektik bacım
En acısı da babamızı kaybettik
Ekmek tavşan biz tazı
Düştük arkasına
Veda ettik baba ocağına

BAHARDA BÜLBÜL
Bülbül ne figan edersin
Bahar geldi güller yaprak açtı
Katmer, katmer güller açtı
Gülüne kavuşup, keyifli ötersin