Halil Aydın Şiirleri - Şair Halil Aydın

Bırakın Artık
Günün getirdiklerini
Televizyonlarda akşama dinle
Ne olaylar ne akla gelmez karmaşalar
Akla mantığa sığmaz
Bir günde bu haberler üzüntülerimizi alıverip gitsin

BIRAKIN BAŞKA DÜNYALARI
BİZİM DÜNYAMIZA BAKIN
Güneş sisteminin bütün gezegenlerine
İnsansız uydular gönderdiler
Uzaya giden insanlar ayın üstünde yürüdüler
Mili metrenin binde biri kadar bir virüs

BİR IRK BOĞAZLANIRYOR
Gökten bombalar yağıyor bir okula
Masum çocuklar kalıyorlar yıkık duvarların altında
Çocuklar ölmemiş gibi bu yıkıklar arasından
Bakıyorlar dalga, dalga dağılmış o saçları
O masum, o, güzel yüzlü suratlarıyla

BİR KIZI OLMALI İNSANIN
Bir kızı olmalı insanın
Elin, ayağın, gözün kulağın, varın yoğun
Her şeyin bir kızı olmalı bir insanın
İnsanlığına, inandığın yüzünden gülücükleri
Eksilmeyen bir babanın kızı olmalı

BİRLEŞTİK SONSUZLUKTA
Felek öyle yazmış yazımızı
Sil desen silinmez ki,
Daha çocuk yaşta felek ayırdı bizi
Gurbet yollarına istemeyerek düştük
Bir sağa bir sola savrulduk

BİR ÖLÜMÜN ARKASINDAN
YUSUF, YUSUF…!
Harmanlarda dolanırdı tek başına
Yusufçuk kuşu;
Dolanırdı çayır çimenlerde
Uçarlardı ağaçlardan ağaca

BİR VARMIŞ BİR YOKMUŞ
Avuçlarımıza döktüğümüz
Kolonya gibi,
Avucumdaki kuş gibi
Her şey buharlaştı
Her şey akıp gitti

BİR ZAMANLAR
BOYALI KÖYÜ
Kara lastik, yemeni giyerdik
Olgunlaşan ekinlerimizi
Orak tırpanla biçerdik
Harmanlarda döven sürerdik

BİZ AĞLARIZ
Kara bulutlar çöktü ülkemin tepesine
Bir sis çöktü, insanlarımızın gözlerine
Gözler buğulu, buğulu çocuklar yetim
Analar evlatsız eşler dul; çaresiz ağlar dururlar, biz ağlarız,
Kaderimiz olmayan halimize.

BOZUK SAAT GİBİ
Bozuk saat gibi yüreğim
Bazen çalışır, bazen durur
Ayarlarım on ikiye yedi olsun diye
Ama durmaz yerinde
İner, çıkar durmaz