Hakan Özüçelenk Şiirleri - Şair Hakan Öz ...

Nasıl başladı arzulu bu aşk?
Beni sana çeken güzelliğin.
Aşka davet eden gülümsemen.
Gönül kapıları açıldı birden.

Nasıl oldum çevrende uydu?

O bir serap olmalı yada hayal.
Yoksa yalan mı? belki tatsız bal.
O yoksa gökten inip yükselen melek.
Bir gerçek var ki...arzum kayboldu.

Ama ilk gördüğümde dedim. '' güzellik.'.

Aşkımın yolları tozlu, taşlı, yaşlı.
Oysa sen kalbinin kilidini açtın.

Aşkımız ne güzel heyecanlı.
Çünkü sen bana sevgi saçtın.

İstanbul Fatih sokaklarını unutmam.
Orada yaşadığım aşk, sevmeyi tanımam.
Balkonu dışarda apartman gözlem odam
Anladım ki mazideki aşkı unutamam

Istanbul caddelerinde yürüdüm hep sana.

O günlerin değeri sen gidince arttı.
Seni gördüğüm her yer kutsal oldu.
O günler ve bugün arasında gidiyorum.
Ne kadar zormuş meğer aşkın bitişi.

İşte gözümün önünde gülümseyen kız.

Son bir şansmış. bilmiyordum inan.
Ben balkonda . sen aşağıda aranıp duran.
Etrafınna bakınıp, acele ile beni arayan
Öyle kaldım sonrası yıllarca pişman.

Aşk için ders verdin ama notum kırık.

Zor yaşamda bana bir vaha.
Bir soluk, bir anlam, güzellik.
İşte aşkının bana verdikleri.
Şimdi sana geliyorum bekle.

Işıklar yok, okul yolu karanlık.

İşte yine o bahar havası burnumda.
Önlüklü kızlar okuldan çıkmış kaldırımda.
Benim gözlerim seni aramak telaşında.
Seni görmeyi çok arzu ediyor, arıyorum.

Heyecanım arttı gönlüm daraldı.

Ne kadar kaldın bende hüzün.
Ilk duyguları yaşadığımız sanki dün.
Ve sana bakıpta karar verdiğim. gün.
Gözlerim aradığı güzeli buldu.

Biraz beklemek gerek o daha çocuk.

Yaşadığını bildiğim kayıp bir can.
O eylül ,bir yıldız gibi elimden kayan.
Her delik kapalı, güzelliğjni sâklayan.
Sanki bu alemden gitmiş, aranan.

Şimdi uzak anılarda aşk yurtsuz yersiz.