Güvenç Gürses Şiirleri - Şair Güvenç Gürses

Kitap okuyana harfler ezildi
Anlayan beyine hedef çizildi
Dostlardan üç kere önsöz dizildi
Dördüncü kitabın kendisi önsöz.

Gönül Dilinden ’de ambarı açtım

'Düşmanın dahi insan olduğunu unutma.'

Tersi uygulamayla insanları uyutma,

Düşünceler farklıdır, safsatalar yaratma,

Tanyolunun mezrasında
Saat iki sularında
On bir vatan evladımız
Şehit oldu kutsal yolda.

Nutuk söyler siyasetçi

Hasretin beni can evimden yakıyor,
Gözlerim resme yetim gibi bakıyor,
Gönlümün gözlerinden yaşlar akıyor,
Neredesin, özledim yetti gayrı gel.

Sen olunca yüzümde güller açıyor,

NEYZEN'E CEVAP
NOT:Neyzen ustanın tırnağı bile olamam ama....

Beni dinlerseniz
kazandığınızı
hem yiyip

Yazıyı öğrendim
ben
yazıyı,
Karatahta üzerinde
beyaz yazıyı.

Hukuk düşman gibi yürütme erke
Yürütme hazırdır hukuku terke
Memleketim nere gidiyor böyle
Sormasam yanıyom sorsam yakarlar.

Tekel, aç karnına bekliyor bir hak

Akif’in şiirine benzese de şiirim
Benzemiyor yaşantım ve de benim şiarım.

Yobazı alkışlayamam, yobazlığı hiç sevemem
Yobazın keyfi için Atatürk'e asla sövemem.

Sensiz dolaşırken ben bu yollarda
Seni soludum hep boş sokaklarda
Damardaki kanda ve de bu canda
Gel de sensizliği bir de bana sor.

Sen var diye eve her koştuğumda

Her şey suskun
geceler sessiz
geceler uzun.

Suskunluğu yırtıyor yârin iniltisi.
Bir yanda yâr iniltisi