Durma, koş yüreğinle umutlarına
Durma.
Karanlık olsada her doğan gün,
Yarında bir ışık bulabilmek için
Bıkmadan ve usanmadan yaşa.
Gördüklerin seni üzmesin siyah olsada
Bu gün bitti, yarın yok.
Kaybettik yarınlarımızı.
Öylesine pislettik ki biz
Birbirimizin hayatlarını.
Dün vardı,
Temizdi sanki herşey gibi
Artık dallarında bülbül ötmez güllerin,
Senden gayrısı yalandır,
Yalandır söylenmiş bi cümle sözlerin.
Aşkın dirilişimdir içimde
Ve ölüşümdür her adım benden gittiğinde.
Anne
BURASI KARANLIK ANNE.
GÜNEŞİN DOĞUŞU GÖRÜNMÜYOR BURADAN.
HANİ DEMİŞTİN YA ANNE,
HERCAİ BAHARIN ÇİÇEĞİDİR,
Dayanılmaz olur bazen hayat,
Durursun hecelerde,
Tutsak edersin kendini
Bir bilinmezliğe.
Şizofreni derler korkularına
Korkuyorum seni kaybetmekten,
Korkuyorum iki gözüm.
Sen olmazsan düşerim biliyorsun,
Uçurumlara.
Sakın ola ki korkma deme bana,
Sensiz bağlıyamaz hiç bir zincir beni,
A benim gülen yanım,
A benim iki gözüm.
Ciğerimin köşesi,
Gözümün nuru.
Yokluğun prangamdır ruhumu hapseden,
Varlığın İki kanadımdır
Taş olsa çatlardı,
Volkan olsa patlardı,
Bulut olsa boşalırdı yeryüzüne,
Böylesine bekledim ben seni.
Umutsuz aşklar serüveninde
Umudumu sana bağladım yar.
Geçecek bu günlerde geçecek,
Kalırsa ufak bir kalp kırıklığı kalacak geride.
Geçecek bu günlerde elbet geçecek,
Yaşanılanlar bir hatıra olarak kalacak,
Bazen bir tebessüm, bazen bir hüzün olacak,
İzmir ağlıyordu, sen ağlıyordun.
Martılar göz yaşlarını bırakıyorlardı körfeze
Sen yaşlı gözlerinle gözlerime bakıyordun.
En büyük hüzününü aldık içimize deniz kokusunun
Sanki bizimle birlikte Konak denizi yanıyordu.
İskeleden kalkan her vapura koyduk biraz sevdamızı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!