Gülseren Onay Şiirleri - Şair Gülseren Onay

Bir çınar ağacıydı,
Denize inen caddede tek başına....
Önünden geçerdi kalabalıklar
Karışmak isterdi aralarına
Çılgın delikanlılar,
Sevgilileri yanında

Gönül, bu tasa neden,yüzde güller açılsın.
Aşkının feryatları tüm cihanda duyulsun,
Bilmez sevda çekmeyen cefanın ne olduğun.
Getir şarabı saki,bu canda gam dağılsın.

06.6.2006/Antalya

Havada kan ve barut kokusu,
Bir ana ağlıyor...
Bilmem kaçıncı sortide
Vurulmuş,
Üzerine titrediği yavrusu,
Gözlerinde ölüm korkusu

Sensiz geçen uzun gecelerde
Ilık rüzgarlarla gelir sesin,
Hayalin belirir gözlerimde,
Cennetden çalınmış sayılı saatlerimizi
Anımsarım,
İçime sıcaklığın yayılır.

Nedir
Bu serzeniş,
Bu sitem...
Unutuldum,diyorsun.
Sadece
Sen misin

Şiir
Sözün özüdür
Gerek yok uzatmaya

Anlayana
Tek nokta yeter

Neşeli bir ezgide
Karışır
Çığlıklar…
Her vuruşta
Müjdeler kastanyet
Son tangoyu…

Aşk,aşk dedim
Tutuldum
En tepesindeki meyvesine
Ağacın
Kopartamadım
Durdukça büyüdü

Kim demiş ki;
İnce iştir aşk..

Solgun yüzde gülüş,
Tende dokunuş …

Koptu üzüm dalından, aşk ile mayalandı,
Hor görmeyin şarabı,fermanla payelendi
Saki,sun bir kadehte dosta meclisimizde,
Şarap yasak dediler, bununla oyalandı.