Gülseren Onay Şiirleri - Şair Gülseren Onay

Sevgili Nurdan Ünsal ve Ayşe Gül'e

Sarı,solgun mum ışığı
Yırtar karanlığı,
Ürkek,
Titrek

İhanetin şavkı
Vurdu.

Hasret sardı
Kanayan yarayı
Cilası oldu hüzün

Esiyor poyraz
Kar düşen dağın
Beyaz suskunluğunda

Kar düştü üstümüze
Yitik yürekler çıkmazında...
Arta kalan neydi,
Eski sevdalarımızdan...
Yok olmuş aşkın acısıydın,
Sarhoşuydum

Kıskançlık
Çaldı kapıyı,
İçeri girdi
Bir bir kuşkular...
Pişmanlık;
'Hoş geldiniz'

Ne siluetin kaldı hayalimde,
Ne kulaklarımda nağmelerin,
Nede buradaki insanları,
Senin insanlarına benzetirim...
Bir özlemin kalmış içimde,
Ne sana gel diyebilirim,

Bilmezdim
Rüzgar babamın
Bu kadar çapkın olduğunu
Estiği her mahallede
Bir kızı doğduğunu

Bana nispet yapınca gülüşüne kızardım
Yanında insanların bakışına kızardım
Öksüz kalıp öfkemle sensiz geçen anlarda
Neden böyle diyerek kaderime kızardım

Gönlümün bahçesinde
Çiçek deren,
Hazanda yeşil yaprağım,
Beklenen,özlenen
Sevdamsın...
Kuru yapraklar arasında