Gülseren Onay Şiirleri - Şair Gülseren Onay

Gölgesi düştü
Eylül’ün
Demokrasinin üstüne
Bir bir harcandı canlar,
Kimi
İşkencecilerin

Katran karası geceyi
Bölerken gökteki ay,
Bir sigara içimi
Çıktığın güvertede
Yakamozları izlerken
Beni hatırla..

Sana benzer aşk,
Bir görünüp
Bir yok olmasıyla…

Sarar ateşi benliğimi
Sevgisizliğin,

Yalnızlık
Paylaşılmazmış..
Bölünemez mi?
İki yalnız
Bir araya gelseler,
Yalnızlıklarını

Senle uyanmalıydım bu sabah
Senle solumalı sabahı,
Yürümeli el ele,
Çiy düşmüş kaldırımlarda...

Senle uyanmalıydım bu sabah,

Özgürlük şarkıları çalar,
Kavalcı ülkesinde
Köleleştirir insanları
Kavalının sessinde…

İnsanlar (!)

Ayrılık çıktı falda yine de hayra yordum
Gelmediğin geceler mehtaba seni sordum
Bir gün dönersin diye hep hayalini kurdum
Yollarına gül sersem gelir misin sevgili.

Benim için sonbahar çekip gittiğin gündü

Gel..!
Gel ruhumun sevdası
Gönlümdeki ateş tutuşsun.
Baharım,yağmurum,
Rüzgarım ol gel...!
Kokusu evreni sarmış

Hüzün demirini atan
Yolcusuz bir gemi,
Yalnızlık.....
Bekleyen arsız sessizlik
Limanda...
Duyulan sadece

Bakmaya
Korkuyorum
İnsanlara,
Her birinin yüzünde
Senden bir eser
Bulacağım…